van die dingen ja..

Normaal (wat is dat eigenlijk?) gaan gaatjes die ze in je lichaam maken weer dicht. Zelfs zo'n stoma krimpt. Het fistel (gaatje) dat tussen mijn luchtpijp en slokdarm is gemaakt en waar je spraakprothese ingaat) is een eigenwijs ding. Dat lubberde namelijk uit. Geeft niks, behalve dan dat de prothese niet meer past (lekkage langs de zijkant) en je daardoor niet meet kan drinken, zonder je longen vol te laten lopen. Geen pretje, slok hete koffie in je longen. Believe me. Gevaarlijk ook heb ik me laten vertellen en in ieder geval is elk genot van een lekker bakkie gelijk weg.

Na anderhalve week elke dag naar het AVl: vervangen prothese, inspuiten luchtpijp met verdikkingsmiddel (botox?), grotere ringen om het fistel, nogmaals vervangen prothese is het besluit: Dat gat moet dicht. Dan lekt het niet meer, joepie. Echter, dan kan je dus ook niet meer praten en de eerste 10 dagen moet je aan de sondevoeding.... door je neus. Dat is dan weer minder. Klote, maar het moet, geen andere optie. En daarna 10 weken wachten tot het fistel (gaatje tussen mijn luchtpijp en slokdarm) weer volledig is dichtgegroeid en genezen. Maar niks kunnen praten dus. Probeer maar eens op de markt twee loempia's met zoete saus te bestellen. Handen en voeten werk :-). (trouwens, door de sonde kan je ook gewoon koffie, bier, wijn etc toedienen, niet verder vertellen! Zeker niet tegen je oncoloog)

Het nieuwe fistel (als je het nog niet snapt, even terug lezen :-)) is een kwestie van hoppa! Wel even onder narcose, maar dan kan je alles weer. Zomaar, ineens. 

Het blijft verbazingwekkend wat je niet kan meemaken en doorstaan en overleven. Hang out there!

Greetz