Opgewonden standje

“Opgewonden standje”

Wat moet je bij zo'n titel wel niet denken en laat ik dit nu eens lekker in het midden laten, we leven gelukkig in een vrije denkwereld en iedereen mag er van denken wat hij of zij wil, het prikkelt alleen maar de fantasie.🙂

De tijd gaat snel, het is alweer ruim een half jaar geleden dat ik gestart ben met de anti-hormoontherapie in de vorm van een klein tabletje Tamoxifen dat ik elke  morgen braaf met een slokje water inneem. Deze ,bij mij aanvullende behandeling, zorgt ervoor dat zeer kleine, niet opgemerkte kankercellen niet meer kunnen uitgroeien en daarmee afsterven en dat is een mooie gedachte. Alleen die gedachten kunnen wisselen en je zou deze wisselende gedachten kunnen rangschikken onder de bijwerking “stemmingswisselingen” die nogal eens schijnen voor te komen bij het gebruik van Tamoxifen en wat mij betreft mag daar ook de bijwerking “wantrouwen” aan toegevoegd worden.

Terwijl ik van de andere genoemde bijwerkingen tot nu toe weinig last heb is wantrouwen wel degelijk aanwezig en ik heb gezegd “weinig” hè, ik kom er later op terug. “Dat zeer kleine niet opgemerkte kankercellen.....” jaja, is dat wel zo, ze kunnen veel zeggen. Wie zegt dat er niet ergens in een ultieme uithoek van mijn lichaam een geniepig super klein kankercelletje zit die in afwachting op betere tijden zich lekker ligt de verkneukelen.... Je legt de loep op je eigen lichaam, elk pijntje of ongemakkelijkheid vertaal je naar dat kleine niet opgemerkte kankercelletje. Een pijnlijke rib bleek te wijten aan wat onhandig klussen op zolder maar de eerste gedachte was “daar heb je het gedonder al” ik vertrouw het allemaal voor geen meter, laat staan voor een centimeter en een simpele griep deed mij het ergste vermoeden. Maar de griep is gelukkig ook over dus ik heb er weer wat meer vertrouwen in.

Kanker kan gelukkig genezen, de gedachte en het wantrouwen zullen met de tijd afnemen maar helemaal weggaan, ik denk het niet. Dus zo gezegd heb je kanker eigenlijk ook gewoon een beetje voor het leven, eens kanker altijd kanker.

Maar goed om nu ook nog even terug te komen op dat “opgewonden standje” Ik zal het uitleggen, goed er zitten hier en daar  wel wat dubbelzinnigheden in maar dat mag de pret niet drukken.  Libidoverlies is bij het gebruik van Tamoxifen een veel genoemde bijwerking, zowel bij mannen als vrouwen en nu is dat bij een man van 70 plus toch van een “andere orde van grootte” als bij een jongere man nietwaar?🙂

Stemmingswisselingen worden ook vaker als bijwerking genoemd. Zo ben je de rustigheid zelve en even later is het begrip “opgewonden standje” op je van toepassing maar je kunt dit ook zien als een bevredigende oplossing met een korter lontje, ieder nadeel heb dan toch mooi zo zijn voordeel. Ik weet het wordt moeilijk allemaal maar dat heb je wanneer de fantasie op hol slaat.😊

Maar nu weer even serieus, het volgende artikel geeft een goede uitleg over het hoe en waarom van anti-hormoontherapie bij zowel vrouwen en mannen.

Bij veel borstkanker- en prostaatkankerpatiënten is sprake van een hormoongevoelige vorm van kanker, die wordt bestreden met hormoontherapie. Wat is dat precies?

En ook dit artikel van de universiteit in Gent (B) is verhelderend. In dit artikel wordt een droge huid ook als bijwerking genoemd en dat herken ik wel. Ik smeer mij het apelazarus maar verder is dit natuurlijk een bijwerking waar voor mij goed mee te leven valt.

Langzaam nadert weer het einde van het jaar en dan op naar februari wanneer de eerste jaarlijkse apk beurt van mijn lichaam gepland is.. En deze spreuk is niet van mijzelf

Sir John Lubbock

Zij die vertrouwen, hebben vaker gelijk dan zij die wantrouwen.

En hier heb ik alle vertrouwen in...👍

Groet Sjozef