Alvleesklierkanker! Aanloop naar de tweede chemokuur.

Nu de diagnose is gesteld lijkt alles in een stroomversnelling te komen. De oncoloog kan ons de volgende dag al zien. Op weg naar het LUMC zegt L. dat ze de optie géén chemo zelf op tafel wil leggen, prima.

Als we ons op de poli oncologie melden is wel duidelijk dat we op de goede plaats zijn gearriveerd. Mensen met een kaal hoofd, een ander met een fraaie hoofddoek. Mensen met een intens vermoeide blik in hun ogen. Ik word er stil van. Wat opvalt is de informele, bijna amicale manier, waarmee artsen en verpleegkundigen met hun patiënten omgaan. Het voelt wel goed.

Als we de oncoloog spreken maakt hij aan het begin van het gesprek duidelijk “Wij gaan u niet beter maken”. Het doet mij denken aan de cursus: Hoe een slecht nieuws gesprek te voeren. Zeker weten dat de ander informatie opneemt, boodschap brengen, reactie opvangen, afspraken maken. De oncoloog legt uit dat er twee keuzes zijn, te weten een lichtere kuur die minder effectief is en een zware kuur die effectiever is. Ook vertelt hij wat wij er, statistisch gezien, van mogen verwachten. Bijna automatisch loopt het gesprek richting de zware kuur. De optie geen kuur legt L. niet op tafel. De oncoloog begint er ook niet over.

Al eerder heb ik in dit blog geschreven over statistieken. Als patiënt kan je er niet zo heel veel mee. Steek je rechterhand maar in een bak kokend water en je linker in een bak met ijswater van -50 graden. De gemiddelde temperatuur is dan +25 graden maar ondertussen heb je twee grote problemen.

De woensdag er op zijn we bij de oncologisch verpleegkundige om de kuur met haar door te nemen. Maandag wordt met een kleine ingreep onderhuids een Port a Cath (PAC) geplaatst op een grote ader. Hiermee hoeft de komende tijd niet iedere keer een ader in hand of arm te worden aangeprikt.

Vrijdag is dan de eerste sessie van dertien tweewekelijkse chemokuren. Deze bestaat uit twee delen. Bij het eerste deel krijgt L. in het LUMC in zeven uur tijd een drietal middelen toegediend. Vervolgens wordt een cassette aangesloten die in 23 uur het vierde middel toedient. Zodra dit loopt kunnen wij naar huis. Als na 23 uur de cassette leeg is komt een specialistische wijkverpleegkundige een nieuwe cassette plaatsen. Ook deze dient in 23 uur het vierde middel toe. Nadat dit afgerond is komt de verpleegkundige de cassette loskoppelen en zit de eerste sessie er op.

We hebben het zo kunnen inregelen dat de kuur op vrijdagen om 11:30 begint zodat we op de heen- en op de terug buiten de spits om kunnen rijden. Vervolgens ben ik nog drie dagen thuis (maandag is mijn vaste roosterdag).

Wat volgt is een drukke tijd. Afspraak met de tandarts moest naar voren worden gehaald. Een dermatoloog moest nog kijken naar een bultje op L. hoofd, diagnose een ingegroeid haartje. Bultje wordt binnenkort weggesneden want anders blijft het groeien. Foto’s laten maken. In kleine kring L.’s verjaardag gevierd.

Maandag wordt L. met koorts (38,7) wakker en moest het plaatsen van de PAC verplaatst worden en de griepprik uitgesteld. De koorts is woensdag geweken zodat de PAC geplaatst kan worden. De eerste kuur is een dag naar voren gehaald en staat nu voor morgen op de agenda.