Alvleesklierkanker! De 23ste kuur alweer.

Doordat er de afgelopen weken vaker bloed is geprikt dan gebruikelijk wordt ook goed duidelijk wat voor een geweldige optater je lichaam krijgt van een chemokuur en wat voor een veerkracht je lijf heeft. De bloedwaarden aan het begin van deze week waren zo verbeterd dat het ondergaan van een nieuwe kuur weer mogelijk was. We hadden ons hierover best wel zorgen gemaakt. Zelf kan je niet zo heel veel doen om de waarden te beïnvloeden en iedere week uitstel betekent toch dat de kanker zijn werk doet. Toen we dinsdagmiddag groen licht kregen was dat dan ook best wel emotioneel. Omdat vanwege de Pasen het bloedprikken eerst op dinsdag kon plaatsvinden en de opname al op woensdag staat dienen er dinsdagmiddag nog allerlei zaken te worden geregeld (afspraken afzeggen, boodschappen doen, was doen, regelen dat de container aan de weg komt te staan, …).
Dan bereikt ons het bericht dat René Paaszaterdag is komen te overlijden. Twee weken geleden hebben we hem nog gezien toen hij zich meldde voor zijn chemokuur. Het zijn berichten die er inhakken.
Als we woensdagochtend vroeg vertrekken lijkt het veel langer dan vier weken geleden dat we voor het laatst zijn gegaan. Zal wel zijn omdat er veel gebeurd is.
Inmiddels heb ik bericht ontvangen dat ik ben ingeloot voor de 4-daagse. Donderdag is het zonnig weer en maak ik een wandeling van circa 16 Km. Het is nu zaak de nodige kilometers te gaan maken.
De kuur loopt verder zonder complicaties en zaterdagochtend gaan we weer naar huis.
Sinds de laatste scan is er twee keer een kuur een week uitgesteld waarvan er een voortijdig is afgebroken. 11 Mei staat de volgende scan gepland, dat wordt best wel spannend.