Alvleesklierkanker, licht aan het eind ..........

Dit keer treffen we Brigita Zomer voor de viermaandelijkse "controle". In juni 2013 was ze de eerste van de medische staf waar we mee spraken. Ze was weggelopen van haar poliklinisch spreekuur en ondanks al die mensen die een afspraak hadden en zaten te wachten heeft ze toen ruim een halfuur met ons gesproken. Nooit meer chagrijnig worden als je ergens moet wachten heb ik mij toen voorgenomen.
Zo gespannen als het toen was zo relaxt gaat het nu. De antwoorden op de vragen en het voelen van de buik levert geen indicatie op dat het niet goed zo gaan. Wij wisten dat natuurlijk al. De enige reden dat we met enige regelmaat voor de "controle" komen is dat we zo in beeld blijven en mocht er een aanleiding zijn we dan rechtstreeks met het LUMC kunnen schakelen.
Het is de voorlaatste van de viermaandelijkse "controles". In juli nog 'n keertje en daarna gaan we over op een schema van eens in de zes maanden.
Op de vraag of er nog ontwikkelingen zijn horen we dat in het geval de kanker onverhoopt terugkomt er nu soms een mogelijkheid is om te behandelen. Tot nu toe was het zo dat dan palliatieve behandeling de vervolgactie was. Dat is nu niet per definitie meer zo.
Zo langzamerhand krijgen we het gevoel dat het risico langzaam een beetje aan het afnemen is. En met iedere goede dag maken we weer een klein stapje de goede kant op.
Tijd om plannen voor de zomervakantie te gaan maken.