Alvleesklierkanker! Weer boven de 60 kilo!!
De afgelopen periode werd overschaduwd door het overlijden van onze dierbare vriend Han Heerkens op 6 mei jl. Han kuurde al zo'n 1½ jaar bij Helios in Krefeld en het is maar zeer de vraag of wij daar wel terecht zouden zijn gekomen zonder zijn voorwerk en dat van zijn vrouw. Drie weken ervoor hadden we met zijn vieren nog een prima weekend in Brabant gehad. Niets wees er toen op dat het zó snel zou gaan. De indrukwekkende uitvaartplechtigheid had op 13 mei plaats. Daar niet bij zijn was voor ons géén optie.
De kuur die aanvankelijk voor 13 mei stond gepland hebben we dan ook een week opgeschoven. Dit klinkt eenvoudig maar geeft best een hoop werk. Hotelreservering omzetten. Op mijn werk zaken verschuiven. De volgende kuur moet ook weer worden aangepast omdat deze nu gedeeltelijk samenvalt met een al geplande week vakantie met alle kinderen. Als gevolg daarvan moeten weer afspraken met de tandarts en dergelijke ook weer verzet worden.
L. voelt zich momenteel eigenlijk beter dan dat ze zich de afgelopen zes maanden heeft gevoeld. Haar gewicht is toegenomen tot boven de 60 kilo wat echt goed nieuws is. De vele feestjes en etentjes van de afgelopen periode hebben hier waarschijnlijk wel aan bijgedragen. Zo zijn we onder andere tweede Pinksterdag uit eten geweest in de Sniep waar we drie jaar geleden zijn getrouwd. Een weekje te vroeg maar anders zou het wel heel dicht op de kuur zitten.
Het gaat eigenlijk zo goed dat de rolstoel inmiddels in een hoekje achterin de garage werkeloos staat. De bijwerkingen van de kuur doen zich wel steeds meer gelden. Kou geeft een hele vervelende sensatie zowel in de mond als aan de handen. IJs eten of iets zonder handschoenen aan uit de koelkast pakken is eigenlijk geen optie meer. Groenten die moet worden schoongemaakt halen we een halfuur ervoor uit de koelkast. Steeds vaker is het nodig om steunkousen te dragen en tintelingen aan handen en voeten als gevolg van CIPN (http://www.neuropathie.nu/te-veel-/chemotherapie-geinduceerde-perifere-…) geven een onaangenaam gevoel.
Het inlopen van de kuur begint zo langzamerhand een gewoonte te worden. L. weet goed wat de momenten zijn dat misselijkheid op kan gaan spelen en gaat daar goed mee om. Deze keer is er geen hyperthermie omdat de dame die dat geeft zelf opgenomen is met heupklachten en vervanging was er gisteren nog steeds niet.
In Krefeld beginnen we steeds meer mensen steeds beter te kennen. Dat geeft vreugde als het met iemand beter gaat en je bent begaan met mensen die het slechter gaat. Een lach en een traan liggen er dicht bij elkaar. Ook zijn er mensen die je ineens niet meer ziet. Is dat toeval omdat je in een ander ritme zit of ……
Inmiddels heb ik een nieuwe stap in mijn loopbaan gemaakt en sta nu als mantelzorger geboekt bij de gemeente Zoetermeer. In dit kader komt er a.s. donderdag voor het eerst een huishoudelijk hulp een deel van mijn taken overnemen zodat er wat meer tijd overblijft voor fijne en leuke dingen. 10 Juni gaan we met alle kinderen er een weekje tussen uit. We hebben een groot huis gehuurd in Landal Aelderholt in Drenthe. Het weer zou zo maar eens lekker kunnen meewerken. Aansluitend rijden we dan van Drenthe naar Krefeld voor al weer de tiende kuur.
De kuur die aanvankelijk voor 13 mei stond gepland hebben we dan ook een week opgeschoven. Dit klinkt eenvoudig maar geeft best een hoop werk. Hotelreservering omzetten. Op mijn werk zaken verschuiven. De volgende kuur moet ook weer worden aangepast omdat deze nu gedeeltelijk samenvalt met een al geplande week vakantie met alle kinderen. Als gevolg daarvan moeten weer afspraken met de tandarts en dergelijke ook weer verzet worden.
L. voelt zich momenteel eigenlijk beter dan dat ze zich de afgelopen zes maanden heeft gevoeld. Haar gewicht is toegenomen tot boven de 60 kilo wat echt goed nieuws is. De vele feestjes en etentjes van de afgelopen periode hebben hier waarschijnlijk wel aan bijgedragen. Zo zijn we onder andere tweede Pinksterdag uit eten geweest in de Sniep waar we drie jaar geleden zijn getrouwd. Een weekje te vroeg maar anders zou het wel heel dicht op de kuur zitten.
Het gaat eigenlijk zo goed dat de rolstoel inmiddels in een hoekje achterin de garage werkeloos staat. De bijwerkingen van de kuur doen zich wel steeds meer gelden. Kou geeft een hele vervelende sensatie zowel in de mond als aan de handen. IJs eten of iets zonder handschoenen aan uit de koelkast pakken is eigenlijk geen optie meer. Groenten die moet worden schoongemaakt halen we een halfuur ervoor uit de koelkast. Steeds vaker is het nodig om steunkousen te dragen en tintelingen aan handen en voeten als gevolg van CIPN (http://www.neuropathie.nu/te-veel-/chemotherapie-geinduceerde-perifere-…) geven een onaangenaam gevoel.
Het inlopen van de kuur begint zo langzamerhand een gewoonte te worden. L. weet goed wat de momenten zijn dat misselijkheid op kan gaan spelen en gaat daar goed mee om. Deze keer is er geen hyperthermie omdat de dame die dat geeft zelf opgenomen is met heupklachten en vervanging was er gisteren nog steeds niet.
In Krefeld beginnen we steeds meer mensen steeds beter te kennen. Dat geeft vreugde als het met iemand beter gaat en je bent begaan met mensen die het slechter gaat. Een lach en een traan liggen er dicht bij elkaar. Ook zijn er mensen die je ineens niet meer ziet. Is dat toeval omdat je in een ander ritme zit of ……
Inmiddels heb ik een nieuwe stap in mijn loopbaan gemaakt en sta nu als mantelzorger geboekt bij de gemeente Zoetermeer. In dit kader komt er a.s. donderdag voor het eerst een huishoudelijk hulp een deel van mijn taken overnemen zodat er wat meer tijd overblijft voor fijne en leuke dingen. 10 Juni gaan we met alle kinderen er een weekje tussen uit. We hebben een groot huis gehuurd in Landal Aelderholt in Drenthe. Het weer zou zo maar eens lekker kunnen meewerken. Aansluitend rijden we dan van Drenthe naar Krefeld voor al weer de tiende kuur.
3 reacties
Ondanks de bijwerkingen toch een positief bericht. Je word zo wel steeds creatiever. Goed dat je hulp ingeschakeld hebt zodat jullie samen ook wat meer toekomen aan de leuke dingen. Want dat is dat het leven de moeite waard maakt te leven.
Heel fijne tijd met jullie kinderen. Volgende week ga ik de berg weer op. Ik neem jullie mee, ik heb een grote rugzak :) !
Doortje