Drang om nog door te gaan

Vanochtend had ik weer een paar goede uren. 
Is het gek dat ik nog steeds werk ondanks dat ik in het laatste gedeelte van mn levensfase ben beland. Een paar uur per dag enkele dagen per week. 
De meeste mensen om me heen  zeggen dat het beter is te stoppen. Ik begrijp dat natuurlijk.  Maar het geeft me nog zoveel positieve vibes. Het ritme van de dag wordt bepaald. 
Moet mn bed uit (ben er ook altijd vroeg, rond 07.30 uur). Opmaken aankleden etc. De start van de dag is gemaakt. 
Ik ben blij dat mijn collega mijn werkzaamheden overneemt. Het inwerken is perfect gegaan en eigenlijk op tijd klaar. Het klink misschien raar maar het geeft me een fijn gevoel. Mijn werk is altijd belangrijk geweest in mn leven. Had/heb het er erg naar mn zin. 
Ik werk uiterlijk tot 11 uur de laatste tijd. Mn energie raakt op. 
Met de dame van de palliatieve zorg heb ik besproken dat ik op een dag eigenlijk maar 1 activiteit moet plannen. Dus werken of afspreken. En genoeg rusten tussendoor. Dit kan ook niet anders meer. Het kan zijn dat ik de hele middag op de bank lig om vervolgens in de avond naar bed te gaan. Maar gelukkig zijn er ook andere dagen. 
Ik probeer zoveel mogelijk te knuffelen met Mats mn kleinzoon. Het is moeilijk dat ik hem eigenlijk niet meer mag tillen. Dit om nog een bloeding te voorkomen. 
Hoop op nog wat mooie dagen 🍀