De stamceltransplantatie

En vandaag was het dan zover: de stamceltransplantatie. Toen ik aankwam waren de voorbereidingen al in gang gezet: de medicatie ingenomen en een infuus aangekoppeld, na de zak vocht die P. in de nacht had gehad. De verpleegkundige prikte de infuuslijn in de rechter ellenboog. Deze infuuslijn is dikker dan die voor het vocht, omdat de stamcellen er makkelijk doorheen moeten kunnen. Rond 10.00 uur werd het eerste zakje stamcellen binnengebracht, ontdooid en op ijs. In totaal zouden er vier zakjes teruggegeven worden. Bij het inlopen van het eerste zakje was ook de zaalarts aanwezig. Gelukkig ging alles goed en ook snel. Zo'n klein zakje is zo leeg, dat duurt misschien 5 minuten. Tot aan de laatste druppel werd elk zakje geleegd, zodat alle stamcellen teruggeven werden. Het is eigenlijk een 'dingetje van niks', technisch gezien dan. Het zakje loopt leeg, er komt een nieuw zakje en dat zo vier keer. In een half uurtje klaar dus. 

P. ondergaat alles en behalve een zweem van een zoete geur van tomatensoep is er eigenlijk niets bijzonders. Die geur is van het conserveermiddel waarin de stamcellen zijn ingevroren. Omdat de stamcellen wel ontdooid zijn, maar toch nog wat koud omdat ze op ijs binnengebracht worden, werd de arm van P. boven het infuus wel wat koud. Dat zijn de enige dingen die ik heb opgemerkt. Bijzonder om mee te maken, bij het woord 'transplantatie' denk je meestal aan een ingewikkelde operatie en dat is dit dan weer niet. 

Het gaat de rest van de dag goed. Niet misselijk, P. kan goed eten en drinken en zijn medicijnen innemen. Daarom mag hij aan het einde van de dag al naar huis, na twee nachten opname dus. Met een medicijnlijst en een brief voor de huisarts gaan we naar de apotheek om de medicijnen voor de komende tijd op te halen. Dat is een aardige hoeveelheid en gelukkig is er een lijst bij met een overzicht van de dagen en tijden dat elk medicijn ingenomen moet worden. Het is een hele uitzoekerij, maar dan zijn alle medicijnbakjes gevuld voor de komende week. Voor vandaag heeft P. nog de resterende medicijnen apart meegekregen. 

Vreemd eigenlijk, dat er zo weinig aan P. te merken is. Als je het niet weet, zou je niet zeggen dat hij een toch wel belastende ingreep heeft ondergaan. Dat komt natuurlijk omdat alles vanaf nu zijn werk pas gaat doen. In de komende dagen gaat de chemo vast en zeker een reactie geven. We gaan het zien. Straks de eerste meting in de app zetten, zodat het ziekenhuis in onze stad deze kan zien. P. is daar de eerste patiënt die via het ambulante traject thuis gaat herstellen. Dit betekent dat we elke dag drie keer in een app gegevens in moeten vullen (zoals de temperatuur, gewicht, hoeveelheid opgenomen vocht e.d.) en dat we op maandag, woensdag en vrijdag naar het ziekenhuis gaan voor controle. Aanstaande woensdag is de eerste keer. P. wil op de fiets er naartoe (we wonen dichtbij). 

Vandaag appjes en telefoontjes gekregen van onze dierbaren, vrienden en collega's. Wat is het toch fijn dat iedereen zo meeleeft en ons een hart onder de riem steekt. Bedankt allemaal, het helpt!