Tweede dag thuis
En dat was weer dag twee. De eerste keer controle in ons eigen ziekenhuis. Bloedafnamen, kweken en vooral veel 'bezoek': twee verpleegkundigen, diëtiste, apothekersassistente, zaalarts en eigen hematoloog. En laten we vooral de voedingsassistenten niet vergeten, heerlijk dat die ook af en toe langskomen.
Het was een hele ochtend, van 10.00 - 13.00 uur, maar het was dan ook de eerste keer. De volgende keer gaat het vast sneller, dat gaan we aanstaande vrijdag zien.
Gelukkig is alles goed, ook de bacterie die gevonden is in de stamcellen lijkt op dit moment geen schade aan te richten. Waarschijnlijk is de antibiotica die P. nu krijgt, ook bezig om deze op te ruimen. Welke bacterie het is, is nog niet bekend, maar omdat P. niet ziek is denkt de hematoloog dat het verder geen kwaad kan. P. was anders de afgelopen 24 uur er wel ziek van geworden. Dat is dus een geluk bij een ongeluk zullen we maar denken.
We letten constant op de hygiëne. In het ziekenhuis hebben we een mondkapje gedragen, toen ik boodschappen ging doen ik ook. Thuis wassen we onze handen heel veel en gebruiken we handgel om onze handen tussendoor 'op te frissen'. 's Avonds maak ik deurklinken, de ipad, telefoons en de afstandbedieningen, schoon met een desinfecterend doekje. En dat doe ik 's ochtends weer. Het toilet krijgt meerdere keren per dag deze behandeling. Bij het eten bereiden ook weer vaak handen wassen en afdrogen met keukenpapier. En elke dag schone theedoeken en een handdoek, schoon aanrechtdoekje en sponsje (en na deze gebruikt te hebben natuurlijk weer handen wassen). En zoals de Westlandse als tip gaf: de afwasborstel in kokend water met wat afwasmiddel. Alles in de strijd tegen die kleine ziekmakers. Het is eigenlijk net iets strenger dan tijdens corona, tot nu is er mee te leven.
P. had vannacht wat last van misselijkheid en een opgeblazen gevoel. Daarvoor heeft hij vandaag voor het eerst medicijnen tegen misselijkheid genomen en dat hielp. Straks voor het slapengaan nog een half tablet Lorazepam, dat maakt ook een beetje slaperig, kan geen kwaad.
Verder was het een rustige dag wat bewegen betreft: heen en weer naar het ziekenhuis op de fiets, dat was het. In de middag vriend R. op bezoek in de tuin, op ruime afstand. Even gezellig en wat afleiding.
Verder wachten we op de dip, maar dat kan nog wel een aantal dagen duren. Gelukkig gaat eten, drinken en medicijnen innemen nog, hoewel 6 medicijnen innemen op hetzelfde tijdstip wel een gedoetje is. Morgen weer een dag.