De tweede inwendige bestraling.
Afgelopen zondag weer opgenomen omdat ik de volgende dag mijn tweede inwendige bestraling had. In het ziekenhuis bleek weer mijn magnesium te laag te zijn dus alvast weer aan het infuus. Infuus aanleggen lukte weer niet dus moest anesthesie het weer doen.
Maandag kreeg ik ipv een morfine pomp een pomp met andere pijnstilling (ventonyl ofzoiets?) Prettig was dat ik dit keer niet zo duf was maar ik had weer heel veel pijn. Nadat er diclofenac via het infuus was gegeven was de pijn draaglijk.
Ondertussen kreeg ik ineens allerlei rare klachten, druk op mn borst, tintelingen overal, zware armen en benen en mijn vingers verkrampten ineens alle kanten op... Gelukkig gebeurde dit in het ziekenhuis en niet thuis want ik schrok me rot! Uit bloedonderzoek van die ochtend bleek dat mijn magnesium, kalium en calcium veel te laag waren en die de spierverkrampingen veroorzaakten. Ik moest een nachtje blijven en via het infuus werden deze drie aangevuld.
Dinsdag kreeg ik te horen dat ook mijn hb veel te laag was, vandaar dat ik me al een tijdje zo moe en slap voelde als al die waarden zo laag waren! Aan het einde van de middag mocht ik lekker weer naar huis.
Vandaag, donderdag, moest ik hier bloedprikken. De resultaten worden naar het ziekenhuis gefaxt, als mijn hb nog steeds zo laag is moet ik zondag bij mijn opname een bloedtransfusie..
Komende maandag is de laatste inwendige bestraling, poging drie doe ik met een ruggenprik, kijken of ik dan geen pijn heb! Ik heb eerder niet voor een ruggenprik gekozen omdat ik daar vanuit een eerdere ervaring geen goede ervaring mee heb... Maar goed, de ruggenprik krijgt een herkansing ;-)
Gisteren was de eerste dag dat ik niet naar het ziekenhuis hoefde. Wat een genot! Ik heb mezelf op een lekker broodje op het terras in het zonnetje getrakteerd, heerlijk een rondje gewandeld in de zon en lekker in de tuin gezeten met een vriendin. Het voelde als een vakantiedag!
Maandag kreeg ik ipv een morfine pomp een pomp met andere pijnstilling (ventonyl ofzoiets?) Prettig was dat ik dit keer niet zo duf was maar ik had weer heel veel pijn. Nadat er diclofenac via het infuus was gegeven was de pijn draaglijk.
Ondertussen kreeg ik ineens allerlei rare klachten, druk op mn borst, tintelingen overal, zware armen en benen en mijn vingers verkrampten ineens alle kanten op... Gelukkig gebeurde dit in het ziekenhuis en niet thuis want ik schrok me rot! Uit bloedonderzoek van die ochtend bleek dat mijn magnesium, kalium en calcium veel te laag waren en die de spierverkrampingen veroorzaakten. Ik moest een nachtje blijven en via het infuus werden deze drie aangevuld.
Dinsdag kreeg ik te horen dat ook mijn hb veel te laag was, vandaar dat ik me al een tijdje zo moe en slap voelde als al die waarden zo laag waren! Aan het einde van de middag mocht ik lekker weer naar huis.
Vandaag, donderdag, moest ik hier bloedprikken. De resultaten worden naar het ziekenhuis gefaxt, als mijn hb nog steeds zo laag is moet ik zondag bij mijn opname een bloedtransfusie..
Komende maandag is de laatste inwendige bestraling, poging drie doe ik met een ruggenprik, kijken of ik dan geen pijn heb! Ik heb eerder niet voor een ruggenprik gekozen omdat ik daar vanuit een eerdere ervaring geen goede ervaring mee heb... Maar goed, de ruggenprik krijgt een herkansing ;-)
Gisteren was de eerste dag dat ik niet naar het ziekenhuis hoefde. Wat een genot! Ik heb mezelf op een lekker broodje op het terras in het zonnetje getrakteerd, heerlijk een rondje gewandeld in de zon en lekker in de tuin gezeten met een vriendin. Het voelde als een vakantiedag!
3 reacties