Mijn broertje krijgt een kindje...

Lastig om mijn gevoelens op te schrijven maar ik wil ze toch graag kwijt / delen....

Mijn broertje krijgt een kindje... Afgelopen weekend kwam hij dit met zijn vriendin vertellen.
Ik probeerde mijn gevoelens (verdriet) te verbergen en feliciteerde ze beiden. Gelukkig konden ze maar een half uurtje blijven en gingen ze na de bekende vragen die ik uit beleefdheid stelde "Hoe ver ben je en hoe voel je je" etc. weer weg. Daarna kwam alle emotie eruit...
Wanneer vrienden / collega's een kindje krijgen voelt het dubbel maar dan kan ik er altijd redelijk goed mee omgaan. Maar wat een verdriet kwam er nu naar boven! Normaal gesproken zou ik waarschijnlijk trots zijn geweest als mij vertelt zou worden dat we oom en tante worden, nu kon ik alleen maar huilen en nog steeds kan ik er erg verdrietig van worden.
Het komt heel dichtbij, het voelt oneerlijk, ik had ook zo graag moeder willen worden!

laat het maar gaan

laat het stromen

dat heb je te lang niet meer gedaan

t leven komt toch hoe het moet komen

met een lach en een traan

The Kik - Een lach en een traan