Vier het leven :)

Het is alweer even geleden, een blog van mijn kant. Ik had beloofd wat vaker van mij te laten horen dus hier maar weer eens een update met de meest belangrijke gebeurtenissen van het afgelopen jaar. 

Het jaar 2022 was voor mij een kwakkeljaar. Het begon in januari met Corona (2e keer) en in februari voor de eerste keer een wondroosinfectie in mijn been. Door het lymfoedeem in beide benen heb ik hier een verhoogd risico op maar aangezien ik dit in de afgelopen 6 jaar dat ik lymfoedeem had, nog nooit had gehad, was ik in de veronderstelling dat ik dit ook nooit zou krijgen... Feit was dat wij op dat moment op wintersport waren (dag 1) in Oostenrijk, ik mijn 36e verjaardag vierde en ik mij 's morgens nog kiplekker voelde. Na een dag skiën had ik het inmiddels ijskoud, verdween mijn eetlust en had ik knallende koppijn. Twee dagen lag ik ziek in bed met steeds hoger wordende koorts. Dag 3 ging mijn been zeer doen en zag hij er ook rood uit. Toen ging er een lampje branden dat dit wel eens wondroos kon zijn. We besloten deze ochtend maar eens een bezoekje aan de huisarts te brengen. Hier werd meteen een infuus met paracetamol aangelegd en werd er bloed geprikt. De ontstekingswaarden in mijn bloed waren heel hoog waardoor de arts ons vertelde dat een ambulance mij kwam halen en naar het ziekenhuis zou brengen... Heb ik dat ook weer eens meegemaakt, een ritje in een ambulance ;-)
Na allerlei onderzoeken bleek het uiteindelijk wondroos en hebben ze mij vier dagen opgenomen opgenomen in het ziekenhuis van Zams waar ik een kamer deelde met drie oude dames. Ik zal jullie de details besparen van mijn kamergenoten maar ik had mij de vakantie iets anders voorgesteld ;-)

In juni kreeg ik vervolgens nog een keer wondroos, dit keer herkende ik de symptomen en mocht ik na een ochtend onderzoeken op de spoedeisende hulp gelukkig met een antibioticakuur weer naar huis. 

Tijdens de zomervakantie genoten we van een week Oostenrijk, een week Slovenië (aanrader!) en een week Italië. De eerste week in Oostenrijk werden er drie mooie hikes gemaakt en de route van de halve IRONMAN (90km) gefietst. Ook in Slovenië gingen we weer sportief van start. Dag twee gingen we op mountainbikes van onze Airbnb host een mooie rit maken door het prachtige landschap van Slovenië naar Italië. Net over de grens in Italië ging het mis. We waren lekker aan het trappen (30km/u) toen ik door een insect (wesp?) in mijn lip werd gestoken. In paniek maaide ik met mijn rechterarm de wesp weg en kneep ik met mijn linkerhand de rem in. Voor de niet fietsers onder ons, dat is de voorrem. Wellicht kun je je bedenken wat er gebeurt als je ineens keihard je voorrem in knijpt? Juist, je vliegt dan over de kop...
Ik had gezworen uit een buitenlands ziekenhuis te blijven... Gelukkig mocht ik na de nodige controles, wondverzorging en een tetanusprik het ziekenhuis weer verlaten :) 
Wel was ik zo'n 20 blauwe plekken en bloeduitstortingen rijker en lag mijn linker onderarm helemaal open. De rest van de vakantie deden we dus maar wat rustiger aan... 

Het was tijdens bovenstaande vakantie op een andere plek in Slovenië op het terras van onze airbnb met prachtig uitzicht op de omliggende bergen, dat we bedachten dat we nog altijd een feest wilden geven omdat ik in oktober 2020 5 jaar kankervrij was. 
Toen konden we geen feest geven vanwege corona maar inmiddels stonden alle lichten op groen. Vanuit Slovenië regelden we de locatie en werd iedereen uitgenodigd. 
1 oktober 2022 was het uiteindelijk zo ver, we gaven een 'Vier het leven feest' voor alle vrienden en familie  die er voor ons waren geweest in het jaar 2015 toen ik ziek was. 
We hebben enorm genoten, het was heel waardevol om iedereen op deze manier te kunnen bedanken voor hun steun in welke vorm dan ook. Daarnaast heb ik iedereen mijn lijfspreuken meegegeven " Kijk niet naar wat je niet hebt maar naar dat wat je wel hebt"  en "Kijk naar wat je wel kunt, i.p.v. naar wat je niet kunt". 
Er werd tot in de late uurtjes gefeest en we kijken er met een grote glimlach op terug!

Om het jaar helemaal positief af te sluiten gingen we in de tweede week van de kerstvakantie terug naar Ischgl in Oostenrijk. Hier waren we vorig jaar in februari maar toen had ik maar 1,5 dag kunnen skiën vanwege de wondroosinfectie dus nu in de herkansing. We vierden hier oud&nieuw en ik kon dit keer de hele week genieten van het prachtige skigebied. Dus nu op naar een gezond 2023 met minder pech ;-)

Dan nog twee belangrijke mededelingen: 
1). Vorige week bezocht ik als ambassadeur van kanker.nl de eerste bijeenkomst van 10.
Tijdens bijeenkomsten verspreid over het land onderzoekt kanker.nl welke hulp mensen elkaar kunnen bieden en hoe ze dit kunnen organiseren. Wat kunnen vrienden en buren betekenen? Welke tips hebben lotgenoten? Waar vind je praktische hulp? Hoe schakel je een netwerk in?
Na een welkomst woord gingen we in groepjes uiteen om over situaties te praten waar we tijdens of na ons ziek zijn tegen aan zijn gelopen, hoe we dit hebben aangepakt/opgelost en hoe we dit anders hadden gewild. Het was een hele fijne bijeenkomst met waardevolle gesprekken. Zo mooi dat je als lotgenoten elkaar zo snel vertrouwd, begrijpt en de diepte in kunt met gesprekken. Ik raad je zeker aan om naar een van de volgende 9 bijeenkomsten te gaan. Hier lees je er alles over: www.kanker.nl/10jaar

2). Sommigen weten jullie misschien wel dat ik naast mijn baan in het onderwijs een eigen bedrijf heb op het gebied van illustraties, handlettering en workshops: www.letterleo.nl
Nu werd ik onlangs door de dames van het Mega Workshop Event (Eunice en Regina)  benaderd of ik tijdens hun event workshops wilde geven. In juni 2011 werd er bij het zoontje van Eunice een hersentumor ontdekt. Joshua was toen nog maar 7 maanden oud.
De impact van deze ziekte is zo groot. Eunice en Regina beseften nog meer hoe belangrijk onderzoek nodig is naar het ontstaan en genezing van hersentumoren. Begin 2017 zaten ze samen in het Ronald Mc Donaldhuis in Nijmegen. Joshua was langdurig opgenomen en om de tijd door te komen gingen ze maar eens handletteren. Ze dachten dit wel even te doen maar dat viel reuze tegen ; )  Het idee om een workshop te gaan organiseren om geld in te zamelen is voor het goede doel is daar ontstaan. In eerste instantie wilden ze het Mega Workshop Event klein houden maar uiteindelijk werd het een event met meerdere workshops voor 100 mensen. Het eerste MegaWorkshopEvent in 2017 werd een groot succes en heeft Eunice en Regina geïnspireerd om door te gaan en nog groter te denken.
Inmiddels hebben de dames al meerdere edities van het Mega Workshop Event georganiseerd en ben ik trots dat ik mijn steentje mag bijdragen aan deze 2023 editie. Deze editie kunnen er 150 deelnemers verschillende creatieve workshops volgen. Op www.megaworkshopevent.nl vind je meer informatie en kun je je tevens aanmelden. 
Hoe leuk is om een dag creatief bezig te zijn en ook nog eens een goed doel te steunen?! 
Zie ik je daar? :D

Liefs, Leontien