Weer wachten..

Gisteren was de dag van de volgende ingreep. Een flink stuk uit mijn scheenbeen is weggesneden. De chirurg grapte nog dat ik geen model meer zal worden met dit been. Ze kent me inmiddels en weet dat ik dat soort grapjes prima kan hebben. Sterker nog, ik waardeer het wel tijdens de ingreep. Het dood de tijd een beetje. 

Het plan was om de wond volledig open te laten. Hechten was geen optie meer (te weinig vlees en huid om te hechten) maar gisteren besloot de chirurg om toch een poging te wagen om de wond te dichten. Dat is gedeeltelijk gelukt. De komende dagen zul je me vervloeken, de wond staat enorm onder druk en dat doet pijn maar later ga je me dankbaar zijn, zei ze. Het geneest sneller dus ben je ook weer eerder op de been. 

4 januari mogen de hechtingen eruit en krijg ik de uitslag van het weefsel dat gisteren is weggesneden. Fingers crossed 🤞🏼

Komende dagen ga ik, ondanks de spanning, proberen te genieten van mijn gezin, familie en vrienden om mij heen. 

Ik wens iedereen hele fijne feestdagen toe!