Week 17 deel 2

Dinsdag 9 juli 2024

Ik heb moeite met opstarten , slecht geslapen . We moeten op tijd de deur uit om naar de oncologie verpleegkundige te gaan die gaat kijken of ze wat het verkeerd geplaatste touwtje kan doen. Daaraan gekomen wordt ik al snel geroepen door Tanja. Ze gaat kijken wat ze ermee kan doen. Ze kan niks zonder dat er sonde gaat sneuvelen door de manier waarom hij vast zit .we knipt ze het stukje touw wat in mijn neus gepropt is weg. Hopelijk zit het dan iets beter. Heb nu twee drukplekjes in mijn neus waardoor de sonde heel vervelend zit en pijnlijk is😑. We spreken af als het morgen nog steeds zo pijnlijk zit ik haar morgen ochtend moet bellen om af te spreken hoe laat ik langs mag komen.  Ook besluit ze met de senior oncologie verpleegkundige andere maagbeschermers voor te laten schrijven die ik gewoon door de sonde kan spuiten.  Daarna door naar de kaakchirurg , hij wil twee implantaten plaatsen in mijn onderkaak zegt mooi ik heb morgen een plekje ik zeg sorry maar dat zie ik niet zitten , toch belt hij dan de radioloog voor toestemming ivm de komende mri scan . Nogmaals zeg ik ik wil morgen dit niet laten doen , mijn hoofd loopt over van alles ik kan het er gewoon niet bij hebben . Hij komt wat geïrriteerd over en begint er weer over ik zeg Ik doe het niet , ik wacht wel op de volgende mogelijke afspraak . 🫤 dan zal het pas eind augustus of september zijn . Prima zeg ik . Na het ziekenhuis rijd ik gelijk door naar de apotheek dan hebben we dat maar gehad. Daar in de rij belt de diëtiste , mijn man blijft in de apotheek om de medicatie op te halen. Buiten  spreek ik met de diëtiste , ze zegt tegen mij dat ik niet meer mag proberen te eten , maar dat ik wel moet blijven drinken zodat mijn slikspieren niet verloren gaan. Want dan zijn we straks nog verder van huis.  Ook moet ik sondevoeding blijven nemen minstens 1 liter per dag omdat ik anders ondervoed ga raken en ook te weinig vocht ga binnen krijgen .  Ik wordt emotioneel van het gesprek zie het niet meer zitten. Vanaf het begin van dit hele traject heb ik het gevoel dat het niet klaar is hierna , bij mij lopen steeds dingen anders dan normaal. Wordt er gek van.  Na het gesprek stappen we weer in de auto via mijn schoonmoeder waar we een paar boodschapjes langs brengen gaan we weer naar huis.  Wanneer ik thuis ben belt de radioloog . Hij heeft de uitslag van de biopt wat betreft de helicobaxter bacterie binnen en die is negatief dus dat is niet de oorzaak van de vreselijke maagpijn. Dus er moet verder gekeken worden.  Hij heeft toch in het groot overleg besloten dat ondanks hij eerder zei eerst zelf te willen kijken naar de bult in mijn buik een spoedecho aan te vragen . Dus als het goed is zou ik daar over gebeld worden. Ik zeg tegen hem lijkt mij niet nodig donderdag een afspraak bij jou te hebben en de dag erna bij de kno- arts toch wil hij dat deze afspraak ook blijft staan. Omdat hij wil dat ik regelmatig bij de kno-arts kom. Oke het moet dan maar!! Ik heb nauwelijks opgehangen met de radioloog als ik al gebeld wordt door de afdeling radiologie voor de echo te plannen . Moet er morgen al heen deze keer in het Bronovo ziekenhuis om 14.50 .  Na nog even met de hondjes te hebben gelopen . Maak ik de traktaties af voor mijn kleindochter Jazzlyn die morgen gaat trakteren op school omdat ze in de zomervakantie 4 jaar wordt . Daarna is het weer tijd om te gaan, vandaag amper de tijd gehad om adem te halen🙄 Vanavond zijn we uitgenodigd om met onze oudste zoon Gideon en zijn vrouw Denise mee uit eten te gaan als bedankje dat wij 4 jaar lang op onze kleindochter Lexi hebben gepast iedere vrijdag . Ondanks ik niet mag eten ga ik toch gezellig mee, maar merk dat ik mezelf vooral erg in de weg zit vandaag . Ben dan ook blij als iedereen klaar is met eten en we richting huis kunnen . Daar aangekomen plof ik uitgeput op de bank . Mijn vriendin Corine komt nog snel even langs om te kijken hoe het gaat . Ik jump zo mijn bed in ben er weer klaar mee voor vandaag .