Week 8 deel 1
Maandag 6 mei 2024
Vandaag mogen we uitslapen , hoef pas om 12.45 in het ziekenhuis te zijn. Ben al iets meer aan de sonde gewend , denk wel dat het vocht wat ik nu binnenkrijg mij goed doet. Heb veel minder hoofdpijn, mogelijk was dat doordat ik veel te weinig vocht binnen kreeg. Ik wordt door weer een nieuwe verpleegkundige binnen geroepen ( lijkt alsof ze haar dag niet heeft). Binnen wordt ik geholpen door die verpleegkundige en een broeder. Het masker wordt deze keer niet echt met beleid op mijn gezicht gedaan ohh help dat voelt echt niet fijn. Neussonde door het gat heen , kan je even voorzichtiger doen 🤬 Er wordt niks tegen mij gezegd tijdens de behandeling , ben te moe om er wat van te zeggen . Nadat ik klaar ben wordt het masker echt van mijn hoofd gerukt nu zeg ik er wel wat van . Kan je dat misschien wat voorzichtiger doen ik heb ook gevoel hoor. Het komt er niet zo aardig uit. !!! Thuis gekomen kruip ik weer lekker op de bank met mijn hondenmeisjes 🐕 🐶 pfff weer een dag van bestralen voorbij . We zijn nog aan het aftellen nog twee volle weken. In de middag komt mijn lieve vriendinnetje/ collega Christiane langs om mijn neuspleister te vervangen , echt super fijn dat ze dit wil doen. En komt iemand van het werk Carien langs om te kijken hoe het met mij gaat . In de avond komt Lisa onze dochter hier weer gezellig slapen want ze gaat morgen en overmorgen weer mee omdat mijn man Don moet werken . Vroeg naar bed want ik ben de laatste dagen echt niet meer mezelf Ben echt uitgeput moe van alles.
Dinsdag 7 mei 2024
Vandaag om 9.30 de deur uit . Ik moet om 10 uur in Anthoniushove zijn voor de bestraling en aansluitend een afspraak met de diëtiste . Weer haalt de verpleegkundige van gisteren mij op 😞 . Nou hoop dat ze vandaag een betere dag heeft . Binnen staan twee broeders op mij te wachten die mij gaan helpen met de bestraling . Ik zeg niks ben er moe van . Deze keer houden ze wel rekening met de neussonde ( pff dat is fijn) maar jeetje wat zit het masker strak . Ik mompel nog ( kan amper iets zeggen met het masker op zit het witte plaatje eronder , er wordt gezegd nee het is er echt onderuit . Er wordt weer niks gezegd behalve we gaan beginnen en een tijdje later we zijn klaar 😫. Terwijl het echt op mijn papieren staat. Ik ben moe het enige wat ik wil is naar huis. Na de bestraling gaan we door naar de diëtiste . Ik ben aangekomen !! Waarschijnlijk doordat ik al dagen niet naar de wc ben geweest en vocht vast houd . Mijn broek slobbert om mij heen 8 kilo inmiddels kwijt. Met de diëtiste spreek ik af vandaag en morgen 2 zakjes macrogol te nemen . Omdat ik het gevoel heb dat mijn darmen vol zitten . Ze adviseert mij niet meer proberen te eten naast de sondevoeding omdat pijn ook energie vreet. Wanneer ik vragen heb kan ik altijd bij haar terecht . Over de neuspleister die ik nu heb en niet prettig zit omdat die snel los gaat , adviseert ze mij even langs Desiree mijn oncologie verpleegkundige te lopen . Dit doe ik de “ goede” pleisters zijn even nergens meer leverbaar!! Maar vraagt mij over de Bridle na te denken wanneer ik besluit dit te willen dan kan ik haar bellen. Ik zal dit ook met de oncoloog overleggen morgen. Met deze info ga ik weer samen met mijn dochter naar de auto. Even langs de mall om pcm te halen en een vette crème want ik heb veel plekjes aan de achter en voorkant van mijn nek. Daarna naar huis Beau mijn nichtje komt even langs samen met haar en mijn schoondochter Denise zijn we de gender reveal aan het regelen voor mijn dochter Lisa die inmiddels 14.2 weken zwanger is . Tegen het einde van de middag stort ik in en besluit even op bed te gaan liggen val gelijk als een blok in slaap . Na 2 uurtjes kom ik er weer uit nog even lekker muziek geluisterd en hup op tijd weer naar bed.
2 reacties
Vreselijk moe wordt je van alles! Wat kost t allemaal veel energie!
Het is al zo heftig en dan een verpleegkundige treffen met een 'slecht' humeur....bah!
En gelukkig iets moois in het vooruitzicht: de gender reveal party.
Sterkte lieve Lies 🌹