Blijven dromen ook met kanker. dit doe je niet alleen!
Openbaar blog
vrijdag 11 januari 2019
1021 x gelezen
Hoe kan het toch . ongelooflijk dit kan niet waar zijn . Wat ik droom is sterk zijn en de verloop van mijn ziekte mogen belanden om een toch leuk leven te behouden .
Grappig. Ik heb gisteren op vergelijkbare wijze gereageerd op een opmerking van iemand, die een beetje somberde. En waarom ook niet? Als ik naar mezelf kijk; de kans, dat ik aan de HCC sterf, die ik heb, is vrijwel 100%. Maar ik wandel na meer dan 2 jaar nog steeds rond op deze aardbol en in een hele acceptabele conditie.
Dat is een heel ding als je weet, dat ca. 80% van allen, die in dezelfde periode zijn gediagnosticeerd als ik, er al niet meer zijn. Dank zij de medische wetenschap, die wellicht wordt geholpen door mijn constitutie, door mijn acceptatie van het gegeven, dat ik ziek ben en wat al niet meer.
Ik denk, dat acceptatie in deze een belangrijk punt is. Ik zie teveel mensen, die weigeren te accepteren, dat ze ziek zijn, ouder worden enz. Dat simpele feit leidt er weer toe, dat ze zich zieker dan wel ouder voelen, dan dat ze zijn. Maar waarom zou je dingen erger maken dan ze zijn? Dat snap ik niet.
En denk nou niet, die man heeft makkelijk praten. Die begrijpt de problemen niet, die wij, de community, hebben met onze huidige omstandigheden. Dat doe ik wel, hoor! Ook ik kan bijna niet normaal meer eten, zak na 5 uur buiten mijn bed door mijn hoeven en voel mijzelf langzaam maar zeker minder worden.
Maar ik accepteer dat gewoon en concentreer mezelf op wat ik nog wel kan. En als je dat doet blijkt plotseling, dat je meer mogelijkheden hebt, dan dat je denkt
Er is meer mogelijk met geest en lichaam daar ben ik het helemaal mee eens,.. accepteer het dan gaat de deur open voor wat er nog wel is .Maar niet bij de pakken zitten .Daar zijn allerlei hulpmiddelen voor .Ik heb het gezocht in de homeopathie ,natuurgenezing .
4 reacties
Blijven dromen vind ik wel heel moeilijk, als partner van een ongeneeslijk zieke.
ik heb maar één droom en dat is genezing!
Dromen moet je hebben en houden, positief blijven want de geneeskunde kan heel veel al weten ze niet hoe het bij iemand uitpakt .
Grappig. Ik heb gisteren op vergelijkbare wijze gereageerd op een opmerking van iemand, die een beetje somberde. En waarom ook niet? Als ik naar mezelf kijk; de kans, dat ik aan de HCC sterf, die ik heb, is vrijwel 100%. Maar ik wandel na meer dan 2 jaar nog steeds rond op deze aardbol en in een hele acceptabele conditie.
Dat is een heel ding als je weet, dat ca. 80% van allen, die in dezelfde periode zijn gediagnosticeerd als ik, er al niet meer zijn. Dank zij de medische wetenschap, die wellicht wordt geholpen door mijn constitutie, door mijn acceptatie van het gegeven, dat ik ziek ben en wat al niet meer.
Ik denk, dat acceptatie in deze een belangrijk punt is. Ik zie teveel mensen, die weigeren te accepteren, dat ze ziek zijn, ouder worden enz. Dat simpele feit leidt er weer toe, dat ze zich zieker dan wel ouder voelen, dan dat ze zijn. Maar waarom zou je dingen erger maken dan ze zijn? Dat snap ik niet.
En denk nou niet, die man heeft makkelijk praten. Die begrijpt de problemen niet, die wij, de community, hebben met onze huidige omstandigheden. Dat doe ik wel, hoor! Ook ik kan bijna niet normaal meer eten, zak na 5 uur buiten mijn bed door mijn hoeven en voel mijzelf langzaam maar zeker minder worden.
Maar ik accepteer dat gewoon en concentreer mezelf op wat ik nog wel kan. En als je dat doet blijkt plotseling, dat je meer mogelijkheden hebt, dan dat je denkt
Sterkte allemaal en carpe diem! H
Er is meer mogelijk met geest en lichaam daar ben ik het helemaal mee eens,.. accepteer het dan gaat de deur open voor wat er nog wel is .Maar niet bij de pakken zitten .Daar zijn allerlei hulpmiddelen voor .Ik heb het gezocht in de homeopathie ,natuurgenezing .