Meedoen
Toen ik zo'n 11 jaar geleden hier op kanker.nl terecht kwam, zat ik in een fase waarin ik als patiënt het hebben van kanker vooral zo'n verschrikkelijk zinloze ervaring vond. Ik hoopte door deel te nemen aan de verschillende groepen en het schrijven van een blog het allemaal iets minder zinloos te maken. Als er ook maar een persoon zou zijn die iets zou hebben aan mijn ervaring, dan was hetgeen ik moest doorstaan in ieder geval niet zo volledig zinloos.
En gelukkig heb ik door middel van mijn eigen ervaringen hier te delen en mijn opgedane netwerk beschikbaar te stellen inmiddels al veel mensen kunnen helpen de weg te kunnen vinden in kankerland. Dat maakt het voor mij allemaal draaglijker.
Ik wil dan ook iedereen oproepen om zoveel mogelijk de eigen ervaringen hier met lotgenoten te delen. In de discussiegroepen en/of in een eigen blog. Je helpt er niet alleen anderen mee, maar het is ook een verrijking van je eigen leven en helpt je bij je eigen verwerking van wat je in deze rollercoaster allemaal overkomt. Maak van je ervaringen als kankerpatiënt dus geen zinloos gebeuren, maar deel en blijf delen en help zo een ander met je ervaring.
Individueel zijn we (slechts) een anonieme gezichtsloze (ex-)patiënt, naaste of nabestaande en zijn onze ervaringen onzichtbaar. Samen zijn we kanker.nl, hebben we aan een half woord voldoende. Op kanker.nl worden vreemden vrienden. Maar het is ook een platform dat we met elkaar vorm en richting geven. Daardoor hangt de waarde ervan niet alleen af van wat je eruit kunt halen, maar vooral ook van wat je er zelf in stopt.
Herman
3 reacties
Hi Herman
Ik ben het helemaal met je eens . Mijn blog is echt een uitlaatklep voor mij . Ook reacties van lotgenoten vind ik fijn omdat zij weten wat je meemaakt. Je hoeft niet alles uit te leggen . Lees ook graag blogs van andere mensen .
Gr Liesbeth
Mooi blog, Herman! Helemaal mee eens!
Gr.,
Carolina
Ha Herman,
Ik sluit me helemaal bij de vorige reacties aan, vaak begint het als uitlaatklep en later blijkt dat je er mensen mee helpt.
Mijn fijnste reactie voor mij was toen een vrouw via een bericht liet weten dat ze de volgende dag dezelfde operatie moest ondergaan als ik had gehad en ze door het lezen van mijn blog zich iets minder eenzaam had gevoeld.
Dus win wil, het helpt mij en het helpt anderen.
Ik merk wel dat ik steeds minder deel omdat na tien jaar mijn leven weer aardig op de rit staat maar zo af en toe krijg ik nog een heel onverwachtse reactie.
Ik heb het trouwens nooit een zinloze ervaring gevonden, eerst stond ik daarvoor denk ik teveel in de overlevingsstand maar algauw merkte ik dat het ook een positieve verandering in mijn leven bracht.
Wel met deze kanttekening: zou ik het ongedaan kunnen maken, dan direct!
hartelijke groet,
Mieke
nog een kleine toevoeging, als ik het me goed herinner was de eerste reactie die ik op kanker.nl kreeg van jou!