21 bochten

Weer terug in Nederland en weer even gewend van het ademen op deze hoogte.
Alpe d'HuZes was een enorm indrukwekkend evenement en deze 5e juni gaat voor mij persoonlijk de geschiedenis in als een van de, zo niet de mooiste dag van m'n leven tot nu toe. Wat een evenement! Wat een verbondenheid! 21 bochten vol verdriet, blijdschap, hoop, steun en troost. 21 bochten er samen zijn voor elkaar. Zulke inspirerende mensen mogen ontmoeten. Mensen als Wouter Verhaar, die ook te zien was in de tv-uitzendingen op 4 en 5 juni.

De eerste dag daar was overigens een ramp.
Mijn eerste kennismaking met die berg. De telling van de bochten loopt van beneden naar boven terugtellend vanaf bocht 21 tot bocht 0, bij de finish. Het plan was om de bovenste helft vanaf bocht 10 te gaan lopen. Na twee bochten ging bij mij in bocht 8 het licht al uit. Ik kreeg nauwelijks lucht en heb toen besloten het voor de rest van die dag maar gezien te houden. Ik zag die berg vanuit m'n hotelkamer en vond het een vreselijk onding en mijn grootste vijand.

De volgende ochtend ben ik al vroeg op pad gegaan om iets meer dan de onderste helft, vanaf mijn hotel naar bocht 8, te gaan lopen. Gelukkig was ik toen kennelijk voldoende geacclimatiseerd want dat ging prima. met m'n schoonzusje samen van bocht 9 naar bocht 7 gelopen waar we weer werden opgepikt. De dag daarna Alpe d' HuZus, het zusterevenement voor fietsers en lopers die 1 x omhoog willen. Als supporter dus langs de kant tussen bocht 21 en 20 wat behoort tot de zwaarste stukken van de berg. Verder gerust gegeten en vroeg gaan slapen in verband met de start om 04.30 de volgende ochtend.

En toen de dag zelf. Tja, ik kan proberen het te beschrijven, Jullie kunnen de beelden zien op uitzending gemist, je kunt er heen gaan als supporter, maar het geeft allemaal toch niet het echte beeld en het gevoel wat bij meedoen aan Alpe d'HuZes hoort. De verhalen en de verbondenheid die je voelt onderweg. Het kapot gaan, weer opstaan en weer doorgaan. Omdat opgeven geen optie is! En op die manier verandert die grote berg van een vijand in een vriend, In een vriendelijke reus die je enorm veel energie geeft en die je daar en dan doet besluiten: volgend jaar weer!

Ik kan het dan ook iedereen van harte aanbevelen! Als je het al niet doet voor het goede doel (want dat blijft natuurlijk wel de bedoeling: geld inzamelen voor onder meer initiatieven zoals dit platform) dan voor jezelf. Het levert je of je nu patiënt, familielid of nabestaande bent zoveel positiviteit energie en kracht op. Genoeg voor een heel jaar. En dan staan we daar weer. met elkaar! Voor elkaar! en samen tegen kanker!

P.S. Ik ben zelf 1 maal omhoog gewandeld en omdat ik niet met de kabelbaan en de bus wilde (dat duurde drie uur) ben ik daarna weer naar beneden gelopen naar de start (mag eigenlijk niet) en heb ik met mijn beklimming 715 euro ingezameld voor het KWF. Volgend jaar gaan we voor het dubbele: 2 beklimmingen en 1500 euro. Of als ik meer mensen hier enthousiast weet te krijgen misschien zelfs wel met een kanker.nl-team. Geïnteresseerd? Stuur me maar een berichtje!