Oh gelukkig het was maar een droom....

De eerste twee weken na die eerste TURT werd ik 's ochtends wakker en dan dacht ik bij mezelf: oh gelukkig! ik heb alles gewoon gedroomd! Ik heb helemaal geen kanker! En vervolgens iets meer wakker geworden: Oh nee! het was wel echt. Ik heb het wel. Een zinnetje uit een boek blijft door mijn hoofd spoken over hoe heerlijk het toch is om 's ochtends uit je bed te kunnen springen en te kunnen pissen! Dat blijft bij mij een branderig en gevoelig gebeuren waardoor je elke keer met lood in de schoenen naar de wc gaat en je jaloers en stilzwijgend dat zinnetje uit dat boek bevestigd.
Dan is het tijd voor de afspraak bij de urologe.
Zij verteld ons dat ze goed nieuws heeft: Het snijvlak was schoon dus de tumoren (tussen T1 en T2 in) zijn volledig verwijderd! Ik hoef ook niet te spoelen. Ik moet wel na drie maanden opnieuw onder narcose een cystoscopie ondergaan ter controle. Hoewel ik daar wel wat tegen op zie na die rampzalige nacht van de eerste TURT, is het toch de opluchting die overheerst.
Het volledige overzicht van mijn blogberichten staat hier: https://www.kanker.nl/herman2709/blog