Kankervrij naar huis

De eerste week thuis.

Het gaat allemaal goed, vind ik zelf, ik eet niet meer zoveel als vroeger maar dat komt misschien nog. Het eten heeft op de een of andere manier ook een andere smaak, dat kan natuurlijk ook nog aan de narcose liggen.
De stoma zorgt ook niet echt voor problemen we doen hem nu nog steeds samen maar straks doe ik hem alleen.
Overdag lig ik nog regelmatig op de bank te slapen want 's avonds in bed lig ik niet makkelijk dus loop ik regelmatig naar beneden om in de stoel te zitten of op de bank te slapen of wat te eten. Vanaf de derde dag ben ik begonnen met 2 paracetamol te slikken om dan beter te slapen, maar de zeurende pijn blijft de hele dag en nacht hangen, het is niet echt pijn, het is meer dat zeurende gevoel dat ik voel. Dus ik slaap niet zo goed, dat haal ik dan overdag wel in.
Ben ook weer begonnen met de hond uit te laten een rondje buiten mijn vrouw houdt de hond vast want dat mag ik nog niet, mag mijn buikspieren niet belasten.

De tweede week.
Het slapen lukt nog steeds niet goed jammer want ik heb mijn rust nodig, maar die haal ik overdag wel in alleen jammer dat mijn vrouw wakker wordt iedere keer als ik eruit ga en die valt iets moeilijker in slaap als mij en ze slaapt overdag niet dus die komt wat slaap tekort.
Woensdag ben ik naar de huisarts geweest die de blaaskatheter die nog in mijn buik zat eruit heeft gehaald.
S Middags mochten we weer naar het ziekenhuis, naar onze chirurg Pim Burger, daar kregen we het nieuws dat de tumor geheel dood was toen ze hem eruit haalde dat bevestigde de anatoom patholoog die hem in stukken heeft gesneden.
We hoorde ook dat de operatie voorspoedig was verlopen en dat ik maar 1 L bloed had verloren en dat ik 3L vocht had gekregen tijdens de operatie er zijn 12 lymfeklieren verwijderd daar zat ook niks in en een een stukje van mijn blaas en een stukje van zijn prostaat alles bij elkaar hebben ze een lap van 26 bij 13 cm uit mijn lichaam verwijderd en hebben geen kankercellen meer gevonden dit was dus allemaal heel positief.
Ik ben nu dus kankervrij, ik mag weer wat meer gaan bewegen en mag 10 minuutjes in bad want dat miste ik enorm.
Ik heb nog steeds last van mijn neuropathie, daar moet ik ook nog iets op vinden.

Ik hoef nu pas over een half jaar op controle tussendoor een keertje bloedprikken en dan over een half jaar weer een CT scan.

Mijn vrouw houd een soort dagboek bij met wat ik eet en hoe mijn stoma erop reageert zodat ik later rekenig kan houden met wat ik eet,

Dus mijn volgende blog zal dus pas weer over een half jaar zijn.