Bijzondere tijd

Gisteren kwam een collega van Dorine met een zelfgemaakte ‘Ben met pet in de boot met SUP, gitaar, boek en fles wijn.’ Haar beeld zoals ze dat vorig jaar zomer van mij kreeg als begeleider van de ongeoefende suppers. Een ontroerend beeld in klei met een verhaal.

Eergisteren overleed plotseling Alex Brenninkmeijer, vier jaar ouder dan ik. In 1981 heb ik met hem samengewerkt aan een stuk over onrechtmatig overheidsoptreden. Hij was wetenschappelijk medewerker staatsrecht aan de universiteit in Nijmegen. Ik was bezig met afstuderen in dat vak. Zoals hij toen was is hij altijd gebleven: precies formulerend, betrokken, vlijmscherp en aimabel. Kernvraag was: wie corrigeert de overheid als die zich niet aan de eigen regels houdt? Van dat project in 1981 heb ik meer geleerd dan van de hele voorafgaande rechtenstudie. Zoals eerder aan bod is geweest: een plotselinge dood is door de achterblijvers veel moeilijker te verwerken dan een aangekondigde dood. Ik wens alle betrokkenen veel sterkte.

Ook eergisteren is de eerste ganzenfamilie met drie jongen voorbijgevaren. Ze komen nu elke dag langs en gaan steeds een stukje verder. Zodra ze ver genoeg zijn gegroeid moeten ze het verder zelf uitzoeken.

3 reacties

Hoi Ben, speel jij gitaar? Dat is een lang verborgen geheim dan. Ja prachtmens de heer A. Brenninkmeijer, daar kunnen we een voorbeeld aannemen en rijk dat jullie hebben samengewerkt. Is het stuk dat jullie destijds geschreven hebben nu misschien ook nog actueel? 

Laatst bewerkt: 19/04/2022 - 10:00