Mooie dag

Kijk als de dag zo begint dan weet je dat het een mooie dag wordt. Zonovergoten heb ik samen met de buurvrouw bollen geplant. Die kreeg ik cadeau van mijn tennisvrienden. Ze hadden er echt over nagedacht. De komende maanden verschijnen er telkens andere bloemetjes. Dat begint al in december met de sneeuwklokjes, in januari kun je de eerste krokussen al verwachten, de blauwe druiven, narcissen, hyacinten enz. volgen. Het is de bedoeling dat ik ook de laatbloeiers ga zien. Het perspectief in de tijd verschuift. Dat is het briljante idee van mijn vrienden.

Vannacht ontwaakte ik uit een aparte droom. Ik droomde dat ik een bijna-dood-ervaring had. Ik twijfelde zelfs of het wel een droom was. Ik sliep net zo lekker en dan dit. Vaak lees je dat mensen dan van alles zien; ik niet. Ik was opgelucht dat het een droom was. Ik was wakker geworden vanwege een lichte pijn in mijn arm. Die is het gevolg van 2 prikken die ik gisteren midden in mijn chemo-vakantie heb gekregen. Eigenlijk hadden er er 3 moeten zijn maar de apotheek had de verkeerde injectie geleverd. Eerder heb ik gedoe gehad over het vervangen van een merkmedicijn door een goedkoper alternatief. Het past niet om daarover hier verder uit te wijden, maar duidelijk mag zijn dat er daar veel niet goed gaat. Zelfs als patiënt in de palliatieve fase krijg je helaas te maken met de effecten van politieke besluitvorming. Geruststellend  is het vind ik dat ik de moeite neem om dat nog eens naar voren te brengen. Ik beschouw het als een goed teken dat de immer aanwezige levenslust sterk blijft.

Vandaag ga ik verder met planten van bollen want het was teveel om in 1 keer te doen.