Palliatief fotomodel

Deze week heb ik het ‘druk’ gehad met een paar interviews en bijbehorende fotosessies. “Fotomodel in palliatieve fase” riep ik. Weer een leuke ervaring erbij. Als de publicaties, (een in een dagblad en een in een magazine) er zijn laat ik het hier weten. Het gaat over zowel de eindfase als over Gevleugeld leiderschap en wat mij betreft om een combinatie van die twee.

Deze foto is uit 2001. Ik nam afscheid van de Belastingdienst. Normaliter houdt je baas dan een toespraak. Maar die was er niet. Dus deed ik dat zelf. Andere bazen waarvoor ik gewerkt had waren er wel en dus benoemde ik aan de hand van hun aanwezigheid mijn belangrijkste positieve ervaringen. Een collega vroeg ik om ook een toespraak te houden. Jan uit Groningen deed dat improviserend, met humor en kritiek. Het is typerend voor hoe ik dingen doe. Een beetje anders dan anders, om het zo maar te zeggen.

Ook deze week even langs de waarnemend huisarts gefietst. Ik heb pijn in mijn keel en die gaat niet vanzelf over. Hopelijk met steun van een antibioticum wel. Het heeft ongetwijfeld te maken met mijn verminderde weerstand. De waarnemend huisarts, die me alleen van het dossier kende, was verbaasd dat ik met de fiets was gekomen. Op basis van wat er over mij beschreven is, lag dat niet in haar verwachting. Ik ben medisch zieker dan je aan me kunt zien. Dat maakt het best ingewikkeld zo in de eindfase. Je weet niet wat en wanneer er iets komt. Op de recente foto’s zie ik mezelf wel als behoorlijk ziek. Dat weerhoudt me niet van om van de mooie zomer te genieten; ik ben zoveel mogelijk buiten en vermaak me elke dag dubbel.