Therapiepauze

Weer een nieuwe term. Van stabiele ziekte blijkt toch geen sprake te zijn. Vandaag kwam het bericht dat de tumormarkers sterk verhoogd zijn, bijna verdubbeld zelfs. Dat is een heel slecht teken en duidt erop dat de chemo geen doel treft. Daarom is besloten tot een therapiepauze. Het lijkt erop dat de chemo alleen maar negatieve effecten heeft op mijn conditie. Extra reden voor de therapiepauze.

Over twee weken kijken we verder hoe het met mijn conditie er dan voorstaat. De galwegkanker heet niet voor niets een sluipmoordenaar. De toegenomen activiteit ervan is niet waarneembaar op scans en ik voel er tot dusverre evenmin iets van. Wel slaap ik meer dan ooit, maar verder werkt alles (nog) normaal.

Ondanks deze zoveelste domper ga ik gewoon door met wat ik deed. Vandaag was het een hele mooie zonnige dag en heb ik weer iets meer kunnen wandelen. Ik probeer dat toch maar wat op te bouwen.

Vanochtend heb ik een telefonische voorbereiding gehad voor het digitale symposium op 20 januari  waar ik mijn verhaal mag vertellen. Een belangrijk aspect is welke hulp je in de eindfase nodig hebt. Het lastige daarbij is dat dat steeds weer verandert naar gelang de onvoorspelbare situatie waarin je terecht komt. Het betekent dat ook over de hulpvraag steeds afstemming nodig is met en tussen degenen die hulp nodig hebben en verlenen. Een heel gepuzzel.