Bestraling 10 t/m 15
Vorige week de laatste vijf bestralingen gehad. Het ging gelukkig steeds sneller voor mijn gevoel, voor ik het wist stonden we alweer buiten. Ik was wel sneller moe merkte ik in de avond en er elke dag erheen gaan was ik ook wel klaar mee op ten duur. Ik sprak in de wachtruimte een vrouw die vertelde dat ze zelf, haar dochter en haar zus allemaal tegelijk borstkanker hebben. Daar was ik wel van onder de indruk, het komt helaas zo vaak voor.
Vorige week ook nog een gesprek gehad met de radioloog. Ze heeft gekeken naar mijn huid. Er is best een groot deel bestraald. Ze vertelde dat het de weken erna nog roder kan worden. Ik gaf aan dat ik een paar avonden een soort kramp voelde en veel steken maar dat waren wel bekende klachten vertelde ze. Verder last van mijn slokdarm tijdens drinken maar volgende week nog een laatste gesprek dus dan kan ik dat nog aangeven. Daarna blijf je nog twee jaar onder controle om de TSH waarde te meten van de schildwachtklier. Aangezien daar ook langs bestraald is. Na die twee jaar doet de huisarts dat. En dan nu maar hopen dat er op latere termijn geen klachten komen. De operatie en bestraling zitten er in ieder geval al weer op dus nu door naar de chemokuren. Daar heb ik het meest zin in, eindelijk weer een feestje!
De oncoloog belde om de startdatum te bespreken, 16 maart is de eerste chemokuur. Ik moet aanwezig zijn van ongeveer 9.00 tot 14.00 uur. Voor ze het infuus inprikken, gaan ze eerst de hoofdhuidkoeling aan sluiten. Best spannend of ik met pasen een kuiken zal zijn met een paar donsharen of toch gewoon een kip met haar eigen lange 'veren'!
Volgende week moet ik nog bloedprikken om na te gaan of de bloedwaarden goed zijn. De vorige keer was ik van de eerste chemokuur echt heel ziek maar toen had ik daarvoor ook een week in het ziekenhuis gelegen, twee operaties gehad en een bloedtransfusie. Nu ging de operatie in één keer goed en en de bestralingen zijn goed verlopen. Dus mijn hoop is dat ik nu wat sterker ben en er nu minder ziek van ben. Het zou toch mooi zijn als je een chemo kun krijgen die alleen de sneldelende tumorcellen aanvalt en de gezonde cellen met rust laat. Maar ja als we dan toch aan het dromen zijn zou het nog mooier zijn als kanker niet bestond natuurlijk. Gisteren sprak ik nog met een hele lieve vriendin van me, over wat we allemaal al met elkaar mee gemaakt hebben. Ze is echt een power women, waar ik een voorbeeld aan kan nemen. Ik natuurlijk weer in tranen en door die *** corona kun je niet even een knuffel geven. Nu maar hopen dat we dit straks gewoon toe kunnen voegen aan onze 'nare dingen lijst' en we weer door kunnen met de 'duizend leuke dingen lijst' wat we allemaal nog van plan zijn in ons leven.