Nieuwe medicatie
Alweer een tijd geleden dat ik een blog geschreven heb dus even een berichtje!
Het gesprek in het Erasmus ziekenhuis in Rotterdam was erg prettig. De oncoloog heeft veel uitgelegd en advies gegeven. De ophoging naar 40 mg tamoxifen per dag heeft de endoxifen spiegel wel wat doen stijgen maar niet genoeg. Ook de citalopram kan de CYP2D6 mogelijk beïnvloeden omdat het een lichte remmer is. Bij de apotheek had ik dat nagevraagd maar daar gaven ze aan dat ik het gewoon kon gebruiken. Maar goed dat maakt nu niet meer uit aangezien ik over gegaan ben naar andere medicatie. Ik krijg nu letrozol. Deze pil neem ik elke dag in en daarnaast krijg ik 1x per drie maanden een lucrin injectie. Dit moet ik tien jaar gebruiken maar ik denk dat over een paar jaar mijn eierstokken wel in de prullenbak liggen. Maar nu eerst maar even geen operaties. ;-) Wel nog wat ziekenhuisbezoekjes voor controle bij de radiotherapeut en de verpleegkundig specialist.
Inmiddels ben ik aan het reïntegreren op mijn werk en probeer ik mijn conditie op te bouwen door middel van fysiotherapie. Het gaat wisselend. De overgang naar de andere medicatie was best pittig. Meer opvliegers en ik voelde mij steeds depressief. In overleg met de huisarts mijn antidepressiva verhoogd en de tijden van de inname van de medicatie veranderd. Mijn tinninus wordt harder zodra ik de citalopram omhoog. Dus ik heb vaak 'gezellige' muziek bij het slapen gaan. Maar je zo neerslachtig voelen is ook geen pretje. Soms voelt het alsof ik iemand anders ben. Dat is heel gek dat je je niet als jezelf voelt en dat ook beseft.
Gelukkig gaat het op en neer en heb ik ook veel mooie momenten gehad de afgelopen periode. Wat heb ik genoten van alle feestdagen met mijn lieve vriend, zoontje en familie. Samen met mijn zoontje heb ik de kerstboom opgezet. Dat is toch wel een ritueel wat we samen altijd doen. Elke keer denk ik dan, wat een geluk dat ik de kerstboom weer kan opzetten samen met hem. Dan ben ik dankbaar dat ik hem weer een jaar heb zien opgroeien. Met oud& nieuw zeiden mijn vriend en ik tegen elkaar: wat hebben we eigenlijk vorig jaar gedaan? Opeens bedacht ik mij dat ik toen op oudjaarsdag de operatie had om de tumor weg te halen en we het helemaal niet gevierd hebben. Toen kwam even het besef wat voor een heftig jaar het is geweest. Nu gelukkig het wel kunnen vieren en geproost op 2022, dat het maar een mooi jaar mag worden!
1 reactie
Proost op het nieuwe jaar! Mooi die plaatjes onder je verhaal