Pet-CT scan

Vandaag samen met mijn ouders naar het Martini ziekenhuis geweest voor de Pet-CT scan. Twee jaar terug heb ik deze scan ook gehad. Gisteren moest ik een koolhydraatarm dieet volgen en vanmorgen moest ik nuchter zijn. 

Eerst mijn zoontje naar school gebracht en toen gelijk door naar het ziekenhuis. Ik kreeg een infuus in en mijn bloedsuiker werd gecontroleerd. Deze was gelukkig goed.
Daarna kwamen ze met een spuit radioactief glucose wat in mijn infuus gespoten werd. Ik mocht een half uur niet bewegen om de opname van deze stof in de spieren zo laag mogelijk te houden. Met een camera houden ze je dan in de gaten. 

Na een half uur moest ik water drinken, wachten en toen mee naar de scan. In de scan heel erg stil liggen. Na de Pet-Scan deden ze de CT scan. Er werd weer een vloeistof in het infuus gespoten, je voelde het door je lichaam gaan. Dat is een raar gevoel. Na de scan stond mijn lieve zus buiten met lekkere broodjes, ze was naar het ziekenhuis gefietst om mij nog even te zien. Super lief en ik had na het nuchter moeten zijn ook erg trek :-)

Nu afwachten wat de uitslag van deze scan is vrijdag. Daar hangt veel van af en dat is erg spannend. Het blijft in je hoofd malen, de ergste gedachte komen in je op, dat er misschien uitzaaiingen zijn en je niet lang meer leeft. We proberen per dag te leven en maar het beste te hopen.

Iedereen bedankt voor de lieve kaartjes en cadeautjes!  Een andere leuke verrassing die een vriendin bracht is een gigantische knuffel met een foto van mijn vriendinnen op zijn shirt. Zal het ziekenhuis het leuk vinden als ik die mee neem wanneer ik een operatie krijg? Kan iedereen hem wel knuffelen. ;-) 

Vrijdag na de uitslag schrijf ik weer een blog. Liefs mij.