Second opinion AVL

Vandaag zat ik samen met Juriaan om kwart voor zes in de auto op weg naar het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam. We stonden in de file maar kwamen gelukkig op tijd aan om negen uur. 

Toen we binnen kwamen werd er eerst gemeten of we geen koorts hadden. Ook werden de bekende vragen gesteld of we niet verkouden waren. Daarna inschrijven en gingen ze mij wegen en mijn bloeddruk meten. 

Toen een kort gesprekje met de chirurg. Ze keek waar de plek van de tumor zat. Ze vertelde dat ik eerst een echo kreeg, dat is een standaard procedure. Tussen half twee en half drie het overleg tussen de disciplines en daarna gesprek met ons met de uitslag. 

In de wachtkamer voor de echo mocht Juriaan niet mee. Ik moest meer dan 1,5  uur wachten dus dat was erg vervelend. Het liefst zit je nu in deze tijd met de Corona, niet zolang met allemaal mensen in een wachtruimte. De echo zelf ging snel en was duidelijk. De radioloog zag de tumor gelijk en maakte ook nog een echo van mijn oksel. 

Daarna weer heel lang wachten en toen hadden we het gesprek met de chirurg.  Ze vertelde welke behandelingen ze adviseren. Dit kan dan in ons eigen ziekenhuis. 
- operatie 
- Daarna bestralingen. Vier weken lang en dan elke dag. Maar het precieze plan moet ik met de radiotherapeut bespreken zei ze. 
- Daarna chemokuren. Welke chemokuren ik ga krijgen moet de internist nog bepalen. Dit ligt ook aan de uitslag van het pathologische rapport en aan welke chemokuren ik al gehad heb. 
- Na de chemokuren starten met hormoontherapie. Tien jaar hormoontherapie wordt geadviseerd omdat ik nog maar 33 ben.   

Nog een heel traject te gaan dus. Voor de tweede keer.  Weer een jaar wat verloren gaat aan ziekenhuis bezoeken en het ziek zijn van alle behandelingen. Ik had gehoopt dat het leven ons nu een wat leukere periode had gegund maar we doen er niets aan. We gaan er maar weer voor en gelukkig hebben we ontzettend veel lieve mensen om ons heen staan die ons heel erg steunen.  Nu eerst volgende week een gesprek met de anesthesist en met de mammacare verpleegkundige. Daarna 31 december de operatie en in het nieuwe jaar de rest van de behandelingen. 


 


 

2 reacties

Jeetje, ergens was daar de behoorlijke opluchting dat er geen uitzaaiingen zijn gelukkig maar wat een ontzettend lang en zwaar traject gaan jullie in. Heb er even geen woorden voor hoe dit voor je moet zijn en hoe ik je hier in kan steunen. Weet dat wij altijd klaar staan voor jullie en altijd bereid te helpen waar en hoe dan ook. Liefs rene en anoeschka

Laatst bewerkt: 18/12/2020 - 15:45