Nooit goed, of toch een beetje?
Het is nooit goed. Ik ga sporten en heb gelezen dat met de chemo's je conditie steeds meer achteruit zal gaan. Een mevrouw die schreef: na de derde chemo ging ik naar een speciaal clubje om te sporten voor mensen met kanker. Er werd haar gevraagd als eerste 3 minuten te fietsen. Ze stortte ongeveer na 3 minuten compleet buiten adem van die fiets af.
Dus ik ga sporten.
In mijn "gewone" sportschool, waar ik voordat ik wist dat ik kanker had ook elke week kwam. Ik wil niet met lotgenoten sporten. Ik wil zo "gewoon" mogelijk blijven. Maar ja, je moet wel die sportschool in met je mutsje. Want sporten met een pruik op je kop, dat werkt niet. Gaat zweten enzo. Dat is geen goed plan. In heb onder mijn wimpers doorgekeken of er mensen naar mij aan het kijken waren. Volgens mij niet. En toen ben ik mijn "normale" rondje sporten gaan doen. En weet je wat? Ik hield het gewoon vol. Dat is niet goed toch? Ik had toch gelezen dat ............ zou die chemo dan niet z'n werk doen?
De meeste mensen worden compleet kaal van de chemo's. Ik niet. Ik hou een ienieminie klein beetje haar op mijn kop. Her en der 1 stekel, zeg maar. Dat is niet goed toch? Zou die chemo dan z'n werk niet doen?
Bij mijn eerste chemo voelde ik vrijwel niets. Dat is niet goed toch? Zou die chemo dan niet z'n werk doen?
Steken in je borst? Goed of fout? De klier onder mijn oksel die nog steeds willekeurig opzet en weer slinkt. Het ongemakkelijke gevoel daarvan, wat zou het betekenen? Slaat de chemo aan of niet? Dat is de vraag waar ik vele dagen mee worstel. Voelen mijn borsten al zachter? Trekt het in mijn borst, want dat zijn tekenen dat de chemo aanslaat, vertelde de oncoloog. Nee, ik voel steken, trekken, duwen, hobbels, bobbels, schijven, harde en zachte dingen en helemaal niets. Is dat hetzelfde als trekken?
JA, DAT DUS. HET IS NOOIT GOED. Het is nooit goed in mijn hoofd. Tot gisteren.
Gisteren was het een beetje goed. Voorafgaand aan elke chemo laat je bloed prikken en heb je een afspraak bij de oncoloog. De oncoloog doet lichamelijk onderzoek. En weet je wat de oncoloog zei? Mevrouw, uw okselklier is duidelijk kleiner dan de vorige keer.
Zo. Ik heb gejankt. Een piepklein stapje. Een piepklein stapje in de goede richting.
Vandaag had ik de derde chemo. Inmiddels heb ik een chemo maatje. Thea.
Thea is een toffe meid. Nuchter type. Staat met beide benen op de grond en kan goeie grappen maken over dit hele gebeuren. Ik hou ervan. Waarschijnlijk ga ik hierna weer even een paar dagen onder zeil. Even van de wereld. Om over een paar dagen weer te kunnen zeggen ...... He, ik ben er weer!
Kus,
Helenaatje.
5 reacties
Sterkte met het vervolg,
Hi Helenaatje,
Het is inderdaad ook nooit goed! Ik herken die onzekerheid wel of de chemo wel z'n werk doet. Ik heb bij kuur 3 mijn zorg maar geuit bij de oncologisch verpleegkundige. Ik vertelde hem dat ik het zo vreemd vond dat ik zo weinig last had van bijwerkingen en dat mijn haar, wat niet volledig is uitgevallen, weer aan het groeien was. Hij bevestigde dat dit niets te maken heeft met de werking van de chemo. Maar hij vond het toch ook wel een beetje vreemd dat de overgebleven sprietjes op mijn hoofd zo hardnekkig blijven zitten. Helemaal omdat de TAC kuur bekend staat om het gegarandeerde haarverlies. “Misschien hebt u gewoon haar wat niet gemakkelijk uitvalt?” opperde hij. Dat zou ook kunnen…ik heb mijn dunne haar altijd vervloekt, dus mogelijk dat mijn haar nu denkt: “We blijven gewoon zitten waar we zitten hoor, dat wilde je toch altijd?” Logisch dat mijn haar beetje in de war was….
Goed te lezen van het beetje goed. Een piepkleine stapje die een groot verschil maakt!
Ik wens je veel sterkte bij de rest van de kuren!
Ik wil ook "gewoon"mezelf zijn en "gewoon"met mijn muts het leven door,..tot ik mijn pruik kreeg,was gratis aangeboden ,erg lief,..en dacht ik doe hem eens op,ff kijken naar de reacties,..Oh wat leuk,staat leuk is ook je eigen kleur haar"Nu zie je er ook niet ziek uit"!!! Nee maar dat ben ik wel! zei ik,..ja maar nu is het niet zo akelig meer om te zien,..Oh bedoel je dat,..ja gewoon niet kijken want dan bestaat het niet he,zei ik,..Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn,..precies zoals ik nu ben,..Vanavond ga ik voor het eerst na mnd uit eten en zet dat harige ding op hahaha,ja zegt ze leuk,gewoon doen en ik zit er hier en daar aan te trekken alsof ik mijn muts op heb hahahah oh wat ben ik toch een muts,..Kijk de mensen hebben nog steeds een probleem om hier mee om te gaan en ik ga fluitend door het leven hoor,..Ga zo door Helenaatje,..We ondervinden allemaal onze eigen kanker zoals die is en voelen zelf wel hoe wij hier mee omgaan,..Ik kan niet voor jou voelen en ook niet andersom,maar toen ik las dat je okselkliertje kleiner is geworden,voelde ik toch in mijn hart een sprongetje voor jou,geweldig lieverd,..Ik moest eigenlijk afgelopen dinsdag aan de chemo,maar mocht een weekje spijbelen op mijn verzoek,..omdat ik vorige week met spoed werd opgenomen,..omdat ik zoveel te korten had dat het gevaarlijk werd voor mijn hart,oooops :-) Ja en ik had deze week een goeie week,lekker weer kunnen eten enzo en vroeg daarom verder te genieten ,nou dat kon,oh even helemaal niks,..geen gepiep,even lekker slapen en doordat al die tekorten waren aangevuld voelde ik mij zoooo geweldig he,..vanavond lekker wezen wokken hahaha,niet mokken gewoon een avond wokken,..liefs en veel stekte verder lieverd,tot schrijfs he,..
Moest wel lachen om je verhaal, heerlijk. Ja, ik ben half kaal een bij mij groeit ook de sprieten en hele stukken glanzend kaal en lijkt nu op mijn jongste broer, waar ik helemaal niet op wil lijken.
En ja, steken, pijn in je borst, schijf in je borst, dan weer kleiner dan voelt het weer groter, putjes, lelijk litteken, me borst lijkt kleiner, het doet nog pijn als je ligt, het maakt je onzeker, maar de oncoloog zegt dat hoort erbij.
Mijn 4de chemo is een week uitgesteld, aderontsteking na het infuus van de 3de kuur en vandaag is er trombose ontdekt in die arm, wat betekent dat ik elke dag een injectie krijg tegen de trombose 6 weken lang en 10 dagen een antibiotica kuur.
Wel fijn dat ik nog een week bij kan tanken.
Heb jij geen problemen dat het eten naar zaagsel smaakt, overal waar zout op hoort proef ik niet, schijnt normaal te zijn heeft met de slijmvliezen in je mond te maken, ik mis het lekkere eten.
Nog 3 kuren te gaan en dan heb ik het hele circuit doorlopen, dan nog alleen maar de hormoontherapie.
Ik ga wel sporten met kankerpatienten, in het begin dacht ik, wat een ellende iedereen heeft het over kanker, maar kan het wel begrijpen. Het is toch heerlijk om te bewegen en heb er ook aan gedacht om "gewoon weer te gaan sporten" heb nu wel een stok achter de deur dat ik moet 2 x per week 1,5 uur en dat doet me goed, misschien als de kuren voorbij zijn, dat ik lekker weer naar de sportschool ga.
Lekker zo blijven schrijven, het is leuk om te lezen en sterkte met alles wat je nog moet ondergaan.
Groetjes Paula
Kanker is een bizarre ziekte. Niet iedereen krijgt dezelfde symptomen en niet iedereen reageert hetzelfde op de behandelingen. En dan kan je nou juist zo onzeker maken. Want als alles te meten was, wist je precies waar je aan toe was. En dat is bij kanker niet zo. Ik heb heel veel last van de chemo gehad (had chemo in de winter van 2012-2013). Ik ben eigenlijk vier maanden zowat van de wereld geweest. Het zal wel zijn zoals bij zwangerschappen en bevallingen: ieder heeft zijn eigen verhaal en eigen ervaringen en geen twee zijn hetzelfde.
Sterkte!
Groet, Tamara.