Toekomst

Eind juli de uitslag van de operatie ontvangen: minder dan 10% van de kanker was terug te vinden in de geamputeerde borst. De kanker was van graad 3 naar graad 1 gegaan: goed herkenbaar, cellen deelden niet meer snel. 9 lymfeklieren uit de oksel verwijderd, 4 nog besmet. Oorspronkelijk waren er circa 10 besmet. Op dit moment ben ik schoon, en krijg nog 16 bestralingen en nog tot maart 2016 elke 3 weken een injectie Herceptin (imuuntherapie). De chirurg gaf het een 8,5. Een prachtig resultaat.

Vanaf 18 augustus ga ik de bestralingen in. Ik vind het niet erg want er is lucht. Lucht om weer de toekomst in te kijken. Lucht om van te genieten. Toch betrekt die lucht soms.

Dan moet ik weer denken aan de periode dat ik zo in de put zat. Dat ik al ver vooruit keek en me zorgen maakte over de toekomst: hoe leef je straks met het idee dat er een risico is dat de kanker terugkomt? Mijn prognose is er een die slechter is dan iemand die geen uitzaaiing heeft, en beter dan van iemand die wel uitzaaiingen heeft. Deze laatste categorie is namelijk niet te genezen. Ik snap inmiddels hoe het werkt. Je kunt in de periode tussen de controles de ziekte en alles wat erbij hoort het een soort van 'wegzetten", "parkeren" heet dat in de psychiatrische wereld. Ik vind dat het niet meer of minder is dan jezelf voor de gek houden, maar goed, ik ben er wel toe in staat. Heb mezelf dat aangeleerd in de afgelopen maanden. Dat neemt niet weg dat het toch af en te opplopt, en dan maakt het me overstuur. Het zijn de momenten dat je alleen in bed ligt, 's-nachts even wakker wordt, dan denk je eraan ....... wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Overdag heb ik daar niet zoveel problemen mee, dan is er genoeg afleiding.

8 september wordt een markante dag. Dan heb ik de behandelingen doorlopen en ben ik klaar. Klaar...... wat klinkt dat heerlijk. Dan is het de bedoeling dat ik weer mijn "normale" leven rustig aan ga oppakken. En alle risico's van dien "parkeer". Vooruit kijken, genieten met een hoofdletter G. Van mijn gezinnetje, van familie en vrienden, van vakanties, van vrijheid, van het leven in alle vormen.

Dikke kus, Helenaatje