Zoveel soorten , zoveel verschil , maar we zijn hetzelfde
En dan kijk ik weleens , zo naar mn pa en denk , jij mag het wel hebben ook jij
Sinds je pensioen ziek geworden en je was t al
Maar pa , wat ben je sterk jij. En wat doe je het goed. Ik lees je verdriet hoor ook al denk je dat ik niks zie. Ik begrijp jou en hoor je malle grapjes soms.
Stress ook hè , wat wordt de uitslag van het bloed weer
En dan , als je even stopt met je medicijnen , hoe gaat het dan pa
Hoe lang nog , wat heb je een klote ziekte gekregen
Net als velen
Ik deed even met je mee. Toch begreep ik het wel tevoren
Allebei die ziekte pa . Maar papa , ik lijk steeds meer op jou
Ach we zullen de gek er maar mee houden. Soms
Wij , zij , allemaal
We zijn allemaal hetzelfde
Mensen
1 reactie
Lieve Kanser, door onze verhalen te delen kunnen we elkaar steunen/troosten & doorgaan!
Ik zie iedere dag als een kadootje en maak er het beste van door veel waarde te hechten aan kleine/grote geniet momenten die ik nog mag ontvangen en dankbaar voor kan zijn.
Met het schrijven van blogs kun je laten zien/doorgeven wat jou bezig houdt en misschien kan een ander daar ook baat bij hebben.
Veel liefs,
Gina