Vandaag
Dit is vandaag
Het is alles wat je hebt
Morgen komt later
En gisteren is alweer weg
Dit is vandaag
Met zijn vreugde en zijn pijn
En je hoeft maar één ding te doen
Dat is er zijn! - Kinga Ban
Wat een waarheid. Er zijn. Vandaag is genoeg. Dat klinkt voor mij heel makkelijk, maar het is voor ook het moeilijkste wat er nu is. De afgelopen weken zijn eigenlijk omgevlogen. De operatie eind januari gaf mij een doel. Daar moest ik zo fit mogelijk voor zijn. Verder dan 24 januari keek ik niet. Tot die tijd sportte ik, ik at veel eiwitten en deed alles wat in mijn macht lag.
De dagen voor de operatie waren slopend. Lambert en ik hebben elkaar de dag ervoor geknuffeld. Het voelde als in het diepe springen. Ik was totaal niet bezig met de dagen na de operatie, de operatie moest slagen. Op de dag zelf heb ik er weinig van meegekregen. Ik zag Lambert verdwijnen terwijl ik naar de operatie zaal werd gereden. Tranen kwamen opzetten, maar ik hield ze tegen. Eerst maar de operatie ingaan. Negen uur lang hebben de artsen mij onder handen genomen. Ik huilde toen ik wakker werd. Ik heb het overleefd, dacht ik alleen maar. De nacht op de recovery was moeizaam. Pijn, koorts, geen idee waar ik was en mijn lijf vol wonden. Ik voelde mijn nieuwe stoma vrienden op de buik zitten, maar ik wilde er niks mee. Slapen, wegduiken en morgen weer zien.
De dagen na de operatie zag ik de zusters aan mijn nieuwe stoma vrienden zitten. Tranen over mijn wangen. Mijn lieve lijf, zo gehavend. Wat moet ik ermee? Maar juist door die tranen heen voelde ik een kracht opkomen. Die stoma’s wil ik zelf kunnen verzorgen. Kom op Niels! En zo ben ik aan de slag gegaan met de stomazakjes en lukt het steeds beter!
De dagen in het ziekenhuis gingen goed en ik mocht na 8 dagen naar huis. Dat was even wennen en na een aantal dagen koorts. Toch weer naar het ziekenhuis en daar bleek een abces te zitten waardoor ik nu alweer drie dagen in het ziekenhuis ben. Wel met goede vooruitzichten. Antibiotica slaat goed aan en ik voel mijn krachten toenemen.
Maar wat als een donkere wolk op de achtergrond zweefde waren de uitslagen van de patholoog. Vorige week vrijdag kwamen die dan eindelijk binnen. Alle snijranden zijn schoon!!!!! Wat een bizar en onwerkelijk nieuws. Ik kon niet huilen van geluk. Het toelaten van deze fantastische boodschap lukte niet. Ergens zei een stemmetje tegen mij; jaja. Nergens op hopen Niels. Het kan zo weer anders zijn.
Maar een aantal dagen later, nu ik in het ziekenhuis bed lig komt de uitslag wel echt binnen. Alles is weggehaald. Er ligt en gloort misschien weer een stukje toekomst voor mij. Ik huil daar veel om van blijdschap, ondanks dat ik nu te dealen heb met een abces. Toch wil ik de mooie dingen blijven zien. Ik ben er nog. Ik word goed verzorgd. Er wordt zoveel aan mij gedacht. Ik luister hier naar fijne muziek.
En ik leer; vandaag is echt genoeg. Ik kan en hoef niet harder in mijn situatie. Ja het is ontzettend veel. Maar man, wat ben ik blij dat het mij elke keer weer lukt om naar het goede te kijken. Het mooie te zien. Stars can’t shine without darkness… De nachten met pijn waren donker en soms is dat nog zo. Als ik sneller wil dan mijn lijf kan. Als ik even baal om wat ik nog niet kan. Maar echt, altijd gaat de zon weer schijnen. En dan hoef ik er alleen maar te zijn. Want man, vandaag heb ik weer mooi meegepakt!
8 reacties
Een nieuwe toekomst te gemoed, anders dan je ooit bedacht had maar dat je toekomst hebt is het zelfde gebleven. En laten we eerlijk zijn….niemand weet hoe de toekomst loopt. Maar als je met het “einde” wordt geconfronteerd krijgt toekomst wel een heel andere lading! Dus een prachtige gedicht, leven en waar mogelijk lukt, genieten van wat is en kan. Beterschap!
Wat mooi geschreven Niels en wat fijn dat de snijranden schoon waren. Sterkte met je herstel. Ik hoop dat je elke dag wat zonnestralen kan meepakken!
Wat een goed nieuws! Super, ben heel blij voor je! Sterkte met het herstel en het vervolg, maar met deze uitslag op zak kun je daar iig heel hoopvol in gaan.
En Kinga Ban is mijn lievelingszangeres, ze heeft zoveel prachtige liederen gezongen met haar stem als een engel. En ze wist waar ze het over had, zij was een toonbeeld van hoop en moed ondanks haar fatale diagnose. Dank voor het delen.
Lieve Niels,
Wat schrijf je toch mooi. Je bent zo krachtig en dapper. Ik heb veel aan je gedacht en vind het heel heftig wat je meemaakt.
Ik kan me niet zo goed uitdrukken in schrijven maar ik leef met je mee en haal veel kracht uit je door lichtpuntjes te blijven zien en positief te blijven.
Heel veel sterkte en kracht lieve Niels
Lieve dappere Niels, zoals Nina schrijft is het. Je bent een taal-kunstenaar. Eentje die zo helder woorden kan geven aan datgene wat eigenlijk niet in taal uit te drukken valt.
Zo krachtig hoe jij erin slaagt de hoop dichtbij jou te houden.
Zo moedig hoe je de pijn er laat ‘zijn’. Iemand leerde mij ooit: lijden=pijn maal weerstand. Jij bent een bron van inspiratie als het gaat om je overgeven, wanneer lijden op je pad komt.
Ik ben dankbaar dat jij warme troostende armen om je heen hebt.
En wanneer jij daar energie voor hebt, kom ik bij jou en jouw lieve Lambert, en zullen mijn armen daar voor jou zijn.
🫂❤️Berit
Mooi nieuws Niels, heel herkenbaar dat je niet gelijk blij kan zijn met deze uitslag. Je lijf heeft tijd nodig om te herstellen en dat gaat vast nog wel even duren maar elke dag wordt het vast ietsje beter.
Goed te horen Niels dat je je zo kranig en zo positief doorheen er doorheen hebt geslagen! Knap! En wat een duffe pech, complicaties. Hopelijk ben je inmiddels thuis in je vertrouwd omgeving om verder te herstellen van zoveel.
Pas goed op jezelf en op Lambert natuurlijk, voor jullie beiden; take care!
Liefs,
Ellen
Hoi Niels,
Naar aanleiding van je berichtje op mijn blog ben ik ook even bij jou gaan kijken. Want kanker en precies even oud als ik, dat kom je toch niet zo vaak tegen (oke, hier op kanker.nl wel meer, maar zelden in het ziekenhuis).
Ik was van plan meteen al je blogs te lezen, maar dat vraagt nog iets te veel van mijn concentratie dus ik heb het voor nu even bij de eerste en laatste gelaten. Heel fijn te lezen dat je goed nieuws hebt gehad! Ik herken heel erg dat dat goede nieuws even moet 'landen', dat heb ik meestal ook. Hou je taai en succes met je herstel.
Liefs, Sandra