2é ac kuur en de psycholoog.

Hoi hoi.

Ja ja, jullie lezen het goed ik ga nog steeds naar de mevrouw met rode lippenstift en blaadjes in der veel te groote kop thee.

Door dat ik het na de aller eerste keer nog een kans had gegeven. Waar ik achteraf blij om ben. Heb ik nog steeds niet echt van hé het werkt. Maar daar zijn ook weer wel. Ze helpt mij wel dat ik soms over bepaalde dingen mag klagen. Of even mag zeuren dat alles zo stom is. En beter naar mij zelf te leren luisteren. Voorbeeld: als iemand vroeg hoe is het ? Ja goed, gaat echt lekker, mag niet klagen en jij ?

Standaard zei ik dat tegen mensen. Nu maanden later durf ik nog steeds niet goed tegen iedereen te vertellen hoe ik me voel. Dus als iemand het vraagt hoor ik dat stemmetje al. Ja goed en met jou in mijn hoofd. En nu denk ik dan nee anders zeggen: en dan komt het volgende der uit: eerlijk?, Of mwa, of nou die paxel was minder zwaar,nee anders is deze..... Nog steeds verweg van mij zelf maar niet meer wop,wop,wop gaat lekker.

Alleen de mensen die echt heel en dan bedoel ik ook heel dicht bij me staan. Noem ik snel alle rottigheid op en vraag dan snel en met jou ? 

Ik ben er nog lang niet om echt aan mij zelf te denken af en toe. Maar ik denk ook dat het aard van het beestje dat niet is. ik kan nog een hoop leren in ben jong 😇. Dus ik ga nog steeds naar de psycholoog waar ik inmiddels ook tegen der zeg vandaag geen plantjes in je thee? Of je heb het mooie weer mee terug genomen van je vakantie. Het is niet zo zeer de gesprekken daar het zijn meer steek worden die zij zegt en waar ik dan over ga na denken. En ik denk dat dat voor nu ook help.... 

De tweede ac kuur zit er in. Na wel 100 keer prikken ( niet echt maar zo voelde het ) en ow wat verlang ik dan weer naar die picclijn. na het mis prikken gaan wij naar de ok. Daar doen ze dan prikken. Hij zit er in zegt ze geeft alleen niet echt lekker bloed, maar poelt wel door dus doet wat die moet doen. Prima wij rijden terug naar de afdeling. Eenmaal daar nog de laaste keer checken voor de chemo er in gaat. Alles zit goed. Spoelen deed een beetje zeer maar was te doen. Geen bulten onderhuids dus chemo ook. Nog geen minuut laten pijn in mijn hand. Een plek van 5 bij 5 rond om het infuus. Op het gegeven moment zegt mijn man dit is niet goed. Gelijk zetten ze de pomp uit. Na 1 a 3 minuten verzachte de pijn was nog niet weg maar was dragelijk. Langzaam zakte te pijn. Verpleegkundige zegt ik ga hem niet aan zetten nu. Mag ik je nog een keertje prikken maar dan ergens anders. Tuurlijk die chemo moet er toch in. De rolze naald iets dikken wilt soms werken. Binnen 1 sec zat de naald er in zonder pijn zonder branderig gevoel. En ja hoor de chemo liep zonder mokken er in. Achteraf zei ik tegen de verpleegkundige ben wel blij dat je over nieuw prikte. Want die hand deed best zeer. Dat zag ik zei ze met een knipoog.

Smiddags begon het al misselijk,spierpijn niet tegen licht kunnen. Ow nee toch niet nu al dacht ik even. Ja wel hoor, toch die extra misselijkheid pil in genomen. ( Dat is zon pil daar ga je lekker op in de stad als je gaat stappen niet als je helder wilt blijven) en ik moet zeggen als je eenmaal over dat punt bent dat die gaat werken. Dan valt die mee en kan ik heerlijk slapen ☺️☺️🤣. 

Gisteravond na mijn beenmerg spuit, jemig zeg hebben ze daar een dubbele dosis in gedaan ofzo ? Vanaf mijn heupen naar beneden spierpijn. Maar raare spierpijn net als of ze in mijn spieren zit te knijpen. En dan dat boxen op mijn onder rug weer. Niet hard maar wel irritant.

Eigenwijs zoals ik ben dacht ik, ik hoef die misselijkheid pil niet nog een keer. Nou vannacht misselijk heb netjes met mijn emmertje lang het bed gezeten. Het lijkt wel als of de vorige kuur alvast route pijlen en borden heeft neer gezet. Links af,rechts af, hier keren voor een extra krampjes. Als of de 2 de kuur je lichaam al weet maar dan alles erger goed. Gelukkig is het met vlagen overdag en dan savonds vanaf een uur of 19 word alles wat heftiger. Hoofdpijn,misselijk,spierpijn. Zo lang het zo is mogen we niet klagen. En kunnen we overdag gewoon, gewoon zijn tussen door. Weetje waar door ik merk dat deze kuur zwaarder is. Onze zoon komt met van die filmpjes aan zetten. Zelf heb ik geen tik tok of zo maar iedere keer zon 30 sec filmpje van een kat die struikelde of een hond die aan het schommelen is. Super lief natuurlijk! En dan denk ik liefde is samen lachen om katten die hun pootjes niet optillen 🥰.

Maar 2/4 zit er weer in. En we gaan ook gewoon van uit dat 3/4 ook door mag gaan. Ondanks alle emoties moeten we positief door gaan. Ik twijfel alleen over iets, nee niet iets over mijn ziekte of zo. Maar wie weet wat jullie zouden doen ? Hier in huis is het 1 tegen 1 want ik weet zelf niet zo goed wat ik moet doen....

Ja ja ik ben bijna jarig. Ik mag gelukkig een jaartje ouder worden🥳. In het zh vragen ze altijd je geboorte datum en zo. Dus mijn man dacht misschien is het leuk om taart mee te nemen. Gewoon voor de afdelingen ook een stukje waarderingen naar hun toe en zo. Wat een leuk idee dacht ik gelijk toen hij het voorstelde. Alleen nu is het zo die kuur er na is de aller laatste kuur en je zou ook een bedank taartje dan kunnen doen zei onze zoon.

Dat is natuurlijk ook heel lief en leuk!

Toen dacht ik of voor mij verjaardag taart en dan na een jaar of na een paar maanden als ik bij de oncoloog moet zijn een bedank taartje afgeeft voor alle goede zorgen ? 

Dus eigenlijk is het 1 tegen 1 en dan nog een optie 😇🤣.

Wat zouden jullie doen ? 

Liefs 🥰