Revalidatiearts? Of afschuifarts?

Hoi hoi,

Zo als jullie weten, heb ik sinds de bestralingen ( die de klachten eger maakte) best wel wat bijwerkingen.

2 weken terug, was de verpleeg kundige zo behulpzaam. Ze luisterde en zei precies de dingen die ik voel.

Ik moest mijn bloeddruk 2 weken bij houden. Want daar maakte ze zich erge zorgen om 77/44 80/53 dat soort bloeddrukken.

Ook dat mijn hoofdpijn, neuroplathie en vergeetachtigheid zo erg was vond ze niet goed. Er zou een oncologisch cadioloog mee kijken. Hart schade? Hersen tumor? Dat soort dingen somde ze op.

Ik had er zo veel van verewacht en gehoopt. Van deze afspraak, We zaten bij de oncoloog. Dit zou de dag worden dat ik geholpen werd. De dag dat ik sirieus genomen werd. En niet je moet maar gaan praten met een psygeloog. Maar ipv vond hij mijn bloeddruk wel mee vallen. Hij heeft niet eens gekeken naar mijn 2 weken 5 x per dag bloeddruk blaadje. Mijn bloeduitslagen waren slecht. Dat wel, dat moeten we in de gaten houden. Ik vertelde mijn hele verhaal. Mijn hele hebben en houden lag nu op zijn bureau. En wat zei hij?!  Ja vervelend, maar er is tegen je verteld dat dit kon. Wat?! Ik niet op deze marnier. Hier wordt verder niet op ingegaan. Hij was er tenslotte niet bij geweest. Bij alle gesprekken. Wel verteld hij Tijd, alles heeft tijd nodig. Hoe veel tijd? Ja kan wel jaren zijn.

Allemaal leuk en aaardig, maar ik heb er nu last van! En ik ben toch niet de eerste k***ker persoon die hIer last van heeft. Later vertel ik dit verhaal tegen mijn zus. En die vroeg? Waaren dat al die keren dat je zelf moest kiezen om door te gaan? Al die keren dat de arts de handen in de lucht stak en zei, het is je eigen keuze.

Ja helaas wEl. Maar als ik dit had gweeten. Had ik misschien anadere opties overmogen. Eerder operen? Ook al gooiden ik dan een kuur weg. Of wel door gaan met alle gecvlogen van dien. Misschien, heel misschien, had ik meer willen weten van hoe of wat... of was ik dan niet zo ver gekomen als nu? Was ik echt zo ziek? En kiezen tussen wat op dat moment ? Ik laat even al deze verwarring voor wat het is. En begin snel over sinterklaas en of haar kinderen al zenuwachtig zijn.

Hier na vertel ik snel dat ik dinsdag een hersenscan krijg. Gewoon omdat dat moet voor je naar een revalidatie arts mag.

Kijken of ze wat voor me kunnen betekeken. Tot die tijd gaan we medicijnen proberen. 

Toch krijg ik medicijnen mee van de arts. Naar eigen inzicht max 3xper dag. Overdag wordt tintelingen eerst prikkeldraad en daarna zakt het af met heel af en toe zelf geen tindelingen in de vingers. Rustgevend zou je bijna zeggen. Ook een soort mist een laagje in mijn hoofd lost op. Maar dan snachts de eerste 6 uur worden de krampen tegen gehouden. Dit voel je waar noraal de krampen stoppen daar zitten ze nu allemaal als sardientjes in een blik. Soort druk,wormpjes op een hook te wachten. Wachten tot ze los mogen. Om dan rond 5 uur los te gaan. Tot een uur of 8. Net als of de kramp zich bewaard. Ipv verdeeld over de nacht. Gaan we meerdere keren achterelkaar los. Maar zo dra ik de ochtend pillen inneem wacht ik met smart op mijn prikkeldraad 🤣😇 

Ps. Sinds een paar weken schrijft dit platform letter met me mee. Of maak er andere worden van ( achterstevoren) ik probeer dit zo veel mogelijk te voorkomen. Maar soms denk je wat staat daarnou? Dan weten jullie de reden. 

Bedankt en liefs 🥰  

Samen...is niet alleen 🥰.

 

1 reactie

Wat is er veel gebeurd in een jaar. En tegelijkertijd ook weer niets.

Ik schrok dat dit bericht van jou gewoon al een jaar oud is bijna. 

Verschrikkelijk dat je zoveel last blijft houden en in welke situatie je zit.  

We blijven   er altijd voor je zijn ❤️

Laatst bewerkt: 11/10/2024 - 07:18