Lichte stijging

Vorige week heb ik weer bloed laten prikken, i.v.m. het bepalen van de PSA-waarde. Dit had nogal wat voeten in de aarde. Op de gebruikelijke prikpost lukte het niet om te prikken en ik ben toen naar het ziekenhuis doorverwezen. Ook daar hadden de ervaren "prikkers" de grootste moeite om een geschikt adertje te vinden. Uiteindelijk  werd er een mogelijkheid op m'n hand gevonden. Op dezelfde dag kon ik in "mijn dossier" zien wat de uitslag was. De PSA - waarde was met slechts 0,1 gestegen, van 0,7 naar 0,8. Heel mooi dus. Je hoopt steeds dat het wat minder is dan de vorige keer, maar hier ben ik ook blij mee, want het geeft toch aan dat de Eligard nog steeds z'n werk doet. Volgende maand krijg ik weer voor 'n half jaar deze spuit en kunnen we er voorlopig weer tegenaan. Dagelijks ga ik zo'n keer of vier met de hond wandelen en dan, i.v.m. de kwetsbaarheid,  zeer allert dat ik niet te dicht bij andere personen kom. Het valt me op dat de "Social Distance" helaas vaak maar van één kant komt. Waar ikzelf probeer deze maatregel heel goed in acht te nemen, ik heb er dan ook alle belang bij, nemen anderen het niet zo nauw. 't Zou toch bij iedereen duidelijk moeten zijn, dat dit mede kan bijdragen om het virus terug te dringen en de kwetsbaren beter te beschermen. Wellicht dat ook hier nog veel meer aandacht aan gegeven kan worden.
Maar gelukkig is er nog genoeg om van te genieten. Kijk maar eens naar dit ventje van 5 jaar die een pianoconcert van Mozart ten gehore brengt (klik op de link). Mooi toch? 

Groet,

René