Alweer een maand verder
Vorige keer schreef ik dat er al twee keer een kuur was uitgesteld omdat ik te weinig opknapte tussen de kuren door en dus nog te moe was om een nieuwe kuur te krijgen. Een week nadat ik dat schreef moest er weer een kuur uitgesteld worden. Daarna hebben we in overleg met de oncoloog besloten om het zwaardere middel (Carboplatin) te stoppen en het andere middel (Paclitaxel) te verlagen naar 75% van de eerdere dosering. De oncoloog legde uit dat doorgaan met de kurenreeks met één middel en kort op elkaar gegeven (dat heet dose-dense: korte klappen), dus elke week, betere resultaten geeft dan doorgaan met twee middelen en minder kort op elkaar (of steeds uitstellen). Het doel is om alle (of tenminste zoveel mogelijk) tumorcellen te doden.
Hopelijk kan ik met deze aanpassingen mijn kurenreeks afmaken. Er staan er nu nog 5 op de planning, dus tot eind november. Dan moet ik 5 a 6 weken herstellen en dan volgt de borstbesparende operatie. Het weefsel wat weggenomen wordt zal nauwkeurig onderzocht worden om te zien of alle tumorcellen afgestorven zijn. Als het resultaat van het weefselonderzoek bekend is hoor ik wat er verder nog aan behandeling nodig is.
De dagen dat ik moe ben of me door de bijwerkingen niet goed voel vallen mij vaak zwaar. Het is of alles stil staat en soms weet ik me niet goed voor te stellen dat alles weer beter zal gaan. De gesprekken met de psychotherapeut (die ook ervaringsdeskundige is) oa hierover doen mij goed. Er zijn ook dagen dat ik me goed voel en even de deur uit kan of bezoek kan ontvangen. Daar geniet ik dan met volle teugen van. Het is duidelijk dat het een lange adem is. Als ik eind november klaar ben met de kuren heb ik er 5 maanden aan chemokuren opzitten. Ik weet dus nog niet wat er daarna nog eventueel aan behandelingen nodig zijn. Ook zal ik veel tijd (1 tot 2 jaar) moeten uittrekken voor herstel.
Bijwerkingen die ik nu ervaar zijn moeite met concentreren en dingen onthouden (op woorden komen) Ook wel chemobrein genoemd. Oorsuizen. Lichte neuropathie (tintelingen in handen voeten). Afname van conditie. Smaakverlies.
Ik wil iedereen van harte bedanken voor alle lieve kaartjes, berichtjes, bloemen en andere blijken van meeleven. Het doet mij goed! Ik kan helaas niet iedereen persoonlijk bedanken. Nu dan wel via deze weg, nogmaals dank je wel!
Voor nu dus verder met nog 5 keer wekelijks een chemokuur. Ik hoop dat ik steeds voldoende opknap om de reeks af te maken.
2 reacties
Hoi Janneke, houd vol hoor, betere dagen zullen komen! Dat verdien je. Zelf sta ik nog maar aan het begin van dezelfde diagnose als jij hebt gehad. Eerste kuur achter de rug, volgende staat klaar. Gister kreeg ik de uitslag vh dna onderzoek en , ik denk gelukkig, is het niet erfelijk. Dat betekent voor mij niet beide borsten eraf na het kuren en misschien wel behoud van ook de aangetaste borst ( met een eigen borst met tepel zou ik heel gelukkig zijn omdat het voor mij invloed heeft op evt orgasmes in de toekomst als ik zo open eerlijk mag zijn) .
wat ik me nog wel afvraag is, denk jij na over de keus borstbesparend of toch eraf straks? Gewoon om minder risico te lopen dat het weer gebeurd?
Heel veel sterkte , jij kan dit! Liefs, Monique
Lieve Janneke,
Het is zwaar waar je nu doorheen gaat met alle bijwerkingen, maar hou maar voor ogen dat de chemo doet wat hij moet doen en dat je weer langzamerhand zal opknappen na de operatie.
Sterkte en succes bij de laatste chemoloodjes.
Liefs, Monique