Bestralingen

Er is alweer van alles gebeurd. 19 Februari zijn de bestralingen gestart. Ik moet 20 keer 4 weken lang dagelijks op werkdagen. De eerste week ging heel goed. Ik kon er zelf met de auto heenrijden. Als ik meteen aan de beurt ben sta ik na een kwartier alweer buiten, zodat ik soms na 3 kwartier alweer thuis ben.

Maar na de eerste week kreeg ik helaas griep. In principe moeten de bestralingen gewoon doorgaan en dat was een hele klus. Ik ben nu na 2 weken gelukkig wat aan het opknappen. Ik hoest nog wel erg en de huisarts zei dat dat wel 6 weken kon duren.

De bestralingen moeten met uiterste precisie gebeuren. Bij de intake moest ik op een platte tafel met een hoofd en kniesteun gaan liggen en in een voor mij prettige positie. Daarna kreeg ik zes tattoopuntjes op mijn romp die als ijkpunt dienen. Voor elke bestraling moet ik met behulp van de puntjes in de juiste houding komen te liggen. Ik lig dan weer op een soortgelijke tafel. Deze wordt met allerlei hoorbare klikjes precies in de juiste positie gebracht, op de millimeter nauwkeurig. Dan wordt er een scan gemaakt om te kijken of ik intern ook goed lig. Vaak volgen er dan nog wat klikjes van de tafel en direct daarna start het bestralen. Ik moet dan natuurlijk heel stil blijven liggen. Het bestralen zelf duurt niet langer dan 2 á 3 minuten. Daarna kan ik alweer aankleden en naar huis.

Aanvankelijk zou mijn laatste bestralingsbehandeling as vrijdag 15 maart zijn de dag waarop ik 52 jaar word. Maar door de griep heb ik een dag overgeslagen die aan het eind nog ingehaald moet worden. Dus 18 maart zal de laatste bestraling zijn.

Daarna zal ik een aantal weken herstellen en dan volgt nog een infuus met botversterkers (waar ik ook weer grieperig van kan worden). Zo’n infuus zal ik in totaal 6 keer krijgen verspreid over drie jaar. Na de bestralingen en het eerste infuus met botversterker kan ik dan eindelijk aan mijn herstel gaan werken. Het einde van de behandelingen is in zicht.