Toediening 2e kuur van twaalf

Maandag  4 september 2023

Ik werd gebeld of ik eerder op de afdeling kon komen want er was een verpleegkundige ziek naar huis gegaan en ze hadden voor de middag te weinig personeel. Dus we zijn een paar uur eerder gegaan. Op de afdeling was te merken dat ze alle zeilen bij moesten zetten. Hoewel ze heel lief voor me waren vlogen ze van hot naar her, zij het met een kalmte die ik bewonder.

Zoals steeds was het moeilijk om het infuus bij mij te zetten. Blijkbaar heb ik diepliggende vaten. Mijn linkerhand had al in een warmwaterbadje gezeten, maar daar was weinig te vinden, dus rechts ook in een warmwaterbad. Andere zuster erbij, nog een andere zuster erbij. Na een half uur zat het infuus er eindelijk in. ‘Mijn’ zuster van die dag maakte ondertussen allemaal grapjes waardoor ik steeds moest lachen en mezelf bedacht niet te hard te lachen voor de andere patiënten. Maar achter die grappen zat wat anders, dat zag ik wel. Dus ik zei: ‘het is druk hè?’. En ze vertelde dat ze met elkaar zo alles een beetje luchtig hielden. Anders lukt het niet. Zusters zijn ook maar mensen.

Door het middel Paclitaxel, dat ik kreeg, ging ze het eerste kwartier bij me zitten (bij de eerste twee toedieningen is dat standaard) omdat er een allergische reactie kan optreden of heftige opvliegers. ‘Ik kom gezellig even bij je zitten’ zei ze nog. Na ongeveer 13 minuten begon ik het warm te krijgen en zei: ‘ik krijg het nu toch wel warm hoor’. Ze vloog zowat naar het infuus apparaat om het stil te zetten. Daarna haalde ze een extra spoelzak (zoutoplossing) erbij. De opvlieger zakte en toen alles weer aan stond ging het goed. Maar ik was toch wel een beetje geschrokken van de reactie dat ze meteen het infuus had stil gezet. Nog drie kwartier te gaan want het inlopen duurt een uur. Daarna nog een kwartier spoelen met zoutoplossing. Er hingen nu dus drie zakken van elk 300 ml vocht, wat even naar binnen getankt wordt. Pff. Door de Tavegyl (tegen allergische reacties) die ik thuis verplicht genomen had kon ik wel even soezen maar echt comfortabel lag ik niet met het infuus rechts in mijn arm.

Na een ruime twee en een half uur was ik klaar. Thuis viel ik als een blok in slaap. Maar ’s avonds voelde ik me beter.