Vogeltje voor de kat
Februari 2021 had ik een AAA aneurysma dat ik ternauwernood overleefde.
De brandweer heeft me toen bevrijd uit huis waar ik bewusteloos op de grond lag.
Zakte namelijk vlak bij de telefoon in elkaar. Echt een wonder!!!
Met de moed der wanhoop kon ik nog net 112 bellen.
De ruiten eruit en met grote spoed met de ambulance naar het Bravis Ziekenhuis Roosendaal.
Daar hebben ze met kunst- en vliegwerk nog net mijn leven kunnen redden.
Een buis van 12 cm in mijn buikaorta. Deze raakte ontstoken en daarom moet ik
levenslang een antibioticum slikken.
Tegelijkertijd werd de diagnose galwegkanker gesteld.
Dat jaar was er letterlijk een van vallen en opstaan.
Was een schim van een maand eerder.
Met behulp van een rolstoel en later een rollator heb ik me teruggevochten.
Ondertussen groeide die galwegkanker gewoon door.
Drie keer hebben we de zaak met stents op kunnen lossen, en ik ben er nog steeds.
Dat mijn conditie niet positief was voor de kanker mag duidelijk zijn.
Het herstel zette zich gelukkig voort in 2022 en 2023.
Ook de kanker stabiliseerde zich tijdens dat herstel.
Momenteel voel ik me al heel lang als herboren.
Hoe lang gaat dit nog duren?
We zien wel.
Jan
2 reacties
Jeetje.. een soort van (on)geluk bij een ongeluk. Ik vind het wel heel bijzonder dat het al zo lang goed met je gaat zonder chemo, alleen met de stents. Je schreef al eerder dat het bijna niet voor te stellen is dat je gwk hebt. Maar doen alsof er niks aan de hand is is mentaal toch niet te doen. Hopelijk blijf je nog heel lang stabiel en wie weet laat je de dokters nog versteld staan. Op naar de 80! Hartelijke groet en mooi weekend gewenst
Godelief,
Daarom stel ik ook; ik ben een vogeltje voor de kat.
Omdat ik tot nu toe geen pijn heb gehad is het goed te doen.
Geestelijk is het natuurlijk een heel ander verhaal, en dat wordt steeds moeilijker.
Eenzaamheid is nu pas iets wat pijnlijk wordt.
Eerder nooit last van gehad.
Gisteren nog een leuke avond gehad met Kim en Cody.
Dan kan ik mijn verhaal weer kwijt.
Maar ook voor mij blijft het een afmattingstocht naar het einde.
Op naar de 80 (27 februari 2024).
Jan
Ook nog maar een foto van Jantje (30), mijn jongste avonturier.