Al bijna 4 jaar verder.
Goed dat ik gelijk de huisartsenpost gebeld had, toen ik zag dat ik wondroos had. Ik ben er maar 2 dagen echt ziek van geweest. En zag toen dat de antibiotica aansloeg. Daarna nog 2 dagen vooral hoofdpijn gehad. En nog een paar dagen het been zoveel mogelijk omhoog gehouden. De huisarts heeft na 6 dagen mijn nagel versmald. Uiteindelijk maar 1 week in de ziektewet gezeten.
20 april is het 4 jaar geleden dat bij mij borstkanker werd vastgesteld. En vrij kort daarna, dat ik 1 bewezen uitzaaiing onder op mijn rug had. Gestart met chemo en dubbele immunotherapie. En na de borstamputatie een hele gunstige uitslag van de patholoog. Vooral daardoor heb ik heel sterk het gevoel dat deze ziekte niet meer terug gaat komen.
Eergisteren had ik weer een controle afspraak bij mijn oncoloog. Hier had ik een vrije dag voor gepland. Maar omdat er een dienst opgelost moest worden voor een zieke collega had ik aangeboden om deze vroege dienst te draaien. Was daardoor wel grappig dat ik in mijn uniform op controle ging. Deze keer was mijn bloed uitgebreider gecontroleerd. Ik voel mij hartstikke goed. Maar blijft toch fijn om te horen dat alle labwaardez goed zijn. Tumor marker is nu 20. Toppie dus. En het vit D gehalte is hoger dan 170. Daar ben ik vooral heel blij mee. Daar vit D het immuunsysteem versterkt.
Positieve veranderingen tov de vorige controle afspraak zijn nu: dat mijn rugklachten helemaal weg zijn. Dat ik geen last meer heb van vermoeidheid. (door de behandeling) Dat ik nu ook weer nachtdiensten werk. Dat ik inmiddels al 9.5 kg ben afgevallen.
Jammer dat ik maar een paar dagen nauwelijks opvliegers heb gehad door de injectie bij een zenuwknoop in mijn hals. Dit blijft lastig. Vooral als ik in het ziekenhuis moet werken. Mensen om mij heen hebben meer medelijden met mij, dan ikzelf. Ik heb mij er al lang bij neergelegd dat dit nu eenmaal zo is. Ik ben veel te blij en dankbaar dat het met mij gaat, zoals het gaat. Behalve de opvliegers en wat stijfheid bij het opstaan als ik geslapen heb, voel ik mij weer zeker zo goed als voordat ik borstkanker kreeg. Ik denk zelfs beter, want het heeft mij ook heel veel rijkdom gebracht. Ik pas nu beter op mezelf. Heb er warmere vriendschappen aan overgehouden. Krijg nog meer waardering terug van patiënten. En geniet nog intenser van de dingen /gebeurtenissen om mij heen. En heb vooral ook geleerd om niet teveel achterom te kijken. Maar mij juist te richten op de dag en de toekomst.
15 reacties
Wat fijn dit te lezen Dasje! Volgens mij betekent je ook veel voor andere vrouwen en naasten met borstkanker. Jouw empathie doet velen goed. Mooi ook dat de vitamine D voor jou zo goed werkt.
Wat fijn, Dasje! Ik hoop dat je gelijk hebt en dat de kanker nooit meer terugkomt. Je hebt je portie ruimschoots gehad.
Hoewel ik niet meer beter kan worden, ervaar ik wel de dingen die je aan het eind beschrijft. Alleen het woordje 'toekomst' laat ik weg, ik probeer het echt te houden bij het nu. Dat vergt veel oefening, maar ik voel me er beter door.
Hartelijke groet, Hanneke
wat fijn ,heel veel geluk en sterkte ,v mij is vdaag alweer 2 jaar geleden dat ik de diagnose kreeg en het gaat heel goed met mij ......moet nog wel voor controle mamografie ,maar daar ben ik ook heel postief in dat het goed komt ,Liefs v mij Marjo
Lieve Dasje ik ben echt heel blij voor jou! Ik snap dat het voor jou veel rijkdom heeft gebracht. Ondanks alles blijven we genieten. Elke nieuwe dag is een kadootje. liefs Cecylia
Lieve dasje, wat een super bericht. Wij hebben tegelijkertijd onze diagnose gekregen. Gelukkig gaat het goed, en doe je weer alles. Ik ben zo blij voor je. Dikke knuffel van mij.
Pascal
Wat heerlijk, niet meer moe, lekker aan het werk, flink afgevallen (knap!) Wat een fijn bericht! Ik hoop met je mee dat de kanker nooit meer terug komt. Lente, in alle opzichten, voor jou! XXX
Dank je lieve Frie. Ga je ook mee lunchen in Den Bosch? Liefs Dasje 😘🌹🌹🌹
Ja, ik ga mee! Ik zal je een bericht sturen XXX
Gezellig 😘
Lieve Kees, Hanneke, Marjo, Cecylia, Pascal en Frie. Wat ontzettend fijn om jullie warme reacties te lezen. Ik ben ervan ontroerd. Zeker omdat jullie ook al zoveel doorstaan hebben. En dat ik hoop dat bij jullie de behandelingen ook nog heel lang goed aan zullen blijven slaan. Jullie vriendschap hier wil ik nog niet missen. Het lijkt mij heel fijn en bijzonder om binnenkort eens met elkaar af te spreken om met z'n allen te lunchen. Zal ik gelijk maar eens een datum voorstel doen! Donderdag 16 mei. Ik hoop dat jullie dit ook heel fijn zullen vinden. En kijk al uit naar jullie reacties. Maar ook van andere lotgenoten die nu mijn blog lezen.
Het allerbelangrijkste wat ik met dit blog bericht met jullie allen wil delen is, om zeker de hoop en het vertrouwen niet op te geven. Als je het geluk hebt dat de behandeling goed aan wil slaan, is er heel veel mogelijk. En kan het dus zelfs zijn dat bij een beperkte uitzaaiing op afstand de ziekte nooit meer terug komt. Ik ben nu dus bijna 4 jaar verder. Tot het einde van dit jaar ga ik in ieder geval door met de herceptin. Dan zal mijn oncoloog opnieuw overleggen met dr Tjan en/of het AVL of er dan nieuwe ontwikkelingen/studieresultaten/adviezen zijn over door blijven gaan of kunnen stoppen met de herceptin.
Lieve groet Dasje 🌹🌹🌹😘
Ik kan niet helaas, maar dat hebben we ook al geappt. Misschien met zijn allen een andere datum? Of is dat teveel van het goede? Liefs, Pascal
Met zoveel belangstelling zal er vast en zeker een volgende keer komen Pascal. En zal dan een datumprikker aanmaken 🙄😔😄
Lieve Dasje, wat vervelend van de wondroos voor je. Maar toch ben ik blij verder te lezen dat het zo goed met jou gaat!! Ik ben zo met mijzelf en mijn herstel bezig geweest dat ik niet veel heb geschreven. Maar weet dat ik je niet vergeten ben!! Het gaat met mij weer een beetje de goede kant op. Deze operatie heeft er flink ingehakt en de ontsteking en complicaties daarna met de wond nog meer. Ik ben er gelukkig nog en daar ben ik blij om, maar ik heb veel tijd nodig om weer te herstellen en energie op te bouwen. Eigenlijk ben ik wat dat betreft verder teruggevallen dan beide andere keren, terwijl ik nu geen chemotherapie of bestralingen meer krijg. Maar stapje voor stapje komt het goed! Ik heb 15 mei een controle, de 1e in de 3 maandelijkse cyclus waarin ik vanaf nu wordt gecontroleerd. Spannend, maar ook weer niet, het voelt goed. Warme groetjes en ik hoop dat het met jou goed blijft gaan! Ik ben trouwens trots op je, te horen dat je jezelf neerlegt bij de opvliegers. Het gaat inderdaad om hoe jij dit ervaart en niet om wat anderen hierbij voelen. Topper. Dikke knuffel Monique
Hej Miepi. Wat fijn dit bericht te lezen. Ik zal je nog een persoonlijk berichtje sturen. Lieve groet Dasje 🌹🌹🌹😘
lieve Dasje
verheugd te lezen dat de wondroos over is en weer goede uitslagen ,maar ben het meeste blij ben ik toch wel dat je rug beter aan voelt ,jammer dat opvliegers een dingetje blijven maar je gaat er goed mee om powervrouw
lieve groet hes xxx