Sterker dan ooit

Lieve Dasje, gefeliciteerd met het afronden van de revalidatie! Je bent een topper en een goed voorbeeld voor mij! Ik ben trots op jou, hou vol en vraag niet teveel van jezelf! Het intakegesprek met Anneke, mijn psycholoog van het Helen Dowling Instituut, vandaag was heel fijn. Ik begrijp nu zoveel beter hoe mijn situatie is ontstaan. Ze heeft me uitgelegd hoe een traumatische stress stoornis ontstaat en dat dit iets is waar je zelf eigenlijk geen grip op hebt. Dus weg met dat schuldgevoel! Het lichaam is in overlevingsstand gegaan na de diagnose. Dan krijg je adrenaline en kan je de hele wereld aan. Dan komt er rust en gaat het lichaam weer een natuurlijke reactie geven, namelijk verwerken. Omdat je de hele tijd bezig bent geweest met overleven en vechten, duurt het heel lang voordat je dit zelf door hebt. Bij de een duurt dit langer dan bij de ander, maar ik heb mijzelf totaal uitgeput en te lang op reserves geleefd. Dan ga je weer teveel van een of ander hormoon aanmaken waardoor je onrustig gaat slapen en nog vermoeider raakt. Daarom is het nu ook zo heftig en zie ik af en toe geen uitweg meer. Een burnout. Zij gaat samen met mij de strijd aan en dat opschrijven van alles wat ik heb meegemaakt, zal ik dan bij haar doen voor een gesprek zodat we het dan samen terug kunnen lezen en zij mij kan helpen om het goed te verwerken en advies geven hoe om te gaan met dingen. Dat is beter dan het alleen doen omdat je dan nog somberder wordt van alles wat je opschrijft. Heb nu al een goed advies gekregen omdat ik me zo nutteloos voel. Elke dag 3 kleine dingen opschrijven die ik ga doen de volgende dag. En als het lukt een compliment aan mijzelf geven door een dikke krul te zetten bij dat wat is gelukt. Ik 'moet' teveel van mijzelf zoals elke dag een half uur wandelen met de hond omdat dit goed voor me is. Dit mag ook best 10 minuten zijn, zegt ze, daar leg ik nu dus de lat al te hoog! Gewoon doen wat kan en niet meer dan dat is voldoende. Er zijn veel mensen met een burnout die hun bed niet uit kunnen komen, dus alles wat ik wel kan en doe is winst! Zo had ik er nog niet naar gekeken maar altijd het vergelijk getrokken met wat ik vroeger kon en eigenlijk normaal vond. Kortom, ik heb er weer wat vertrouwen in. Volgende week gaat zij ons nog meer vertellen over de situatie waar ik in beland ben met een documentaire filmpje erbij en dan een behandelplan opstellen met ons. Ook Nardie werd goed betrokken in het gesprek en kreeg terecht complimenten over hoe hij mij tot nu toe heeft gesteund. Ook hij krijgt op zijn verzoek handvaten over hoe hij het beste met mij om kan gaan nu. Ik was al trots op mijn lief, maar dat is nu nog heftiger! Het is voor hem ook niet makkelijk allemaal. Ik hou je op de hoogte maar heb weer hoop en vetrouwen ook al weet ik dat ik nog een lange weg moet gaan! Liefs Miepi

Lieve Miepi, Wat fijn om dit te lezen. Wat super dat de klik er is met de psychologe. Daardoor zal het vertrouwen alleen maar groeien dat het inderdaad weer allemaal goed komt. En jij ook zult op den duur ook gaan zeggen: "IK VOEL ME STERKER DAN OOIT". Maar wat vooral voor NU ook belangrijk is: is dat je geholpen wordt om weer van jezelf te houden. Dat je, je weer trots voelt op jezelf. Heel goed dus om jezelf een compliment te geven bij hetgeen wat gelukt is van wat je had aangegeven te doen.
Zorg nu vooral goed voor jezelf. Wat super dat Nardie jou daar zo bij steunt.
Ook mij heb je geweldig geholpen Miepi tijdens ons samen zijn. Ik ben namelijk mij veel minder bewust van de opvliegers. Ik heb er nog wel een aantal hele warme bij op een dag. Maar vele zijn ook mild. Zelfs zo dat ik het zelf totaal geen last van heb maar dat een ander mij erop wijst dat ik zo'n rood gezicht heb. Allebei blij dus. Warme groet en een knuffel van mij.

Wat fijn om te horen dat ik je met de opvliegers heb geholpen. Die worden echt minder hoor. Ik denk hoe heftiger ze zijn, hoe minder ze na verloop van tijd worden. Denk aan mijn vriendin, die heeft ze in matige maar toch vervelende vorm, maar dat duurt ak veel langer dan bij mij. Probeer te ontspannen als je het voelt aankomen en aan iets fijns te denken. Dat leerde mijn fysio die ik de 1e keer had mij en dat hielp vaak heel goed. Vanmorgen stond ik voor het eerst sinds lang met een goed gevoel op, dat was lang geleden. Ik moest hier gewoon van glimlachen in mijn eentje. Dat was heerlijk! Ik ben nog niet zover dat ik de hele wereld aan kan, maar het begin is er! Liefs Miepi

Lieve Dasje 

Wat een pracht vragen en nog mooiere antwoorden en wat verwoordt je alles goed fijn om te lezen 

Liefs en n knuffel hes🌻🍀