TROTS

Weet nog heel goed hoe het was toen ik -tig opvliegers op een dag had, met steeds die extreme vermoeidheid tijdens de opvlieger. Na het starten begin december van de venlaflaxine is dit zoveel minder geworden. Wat was ik vooral de eerste 2 weken blij. Nu we ondertussen weer een 6-tal weken verder zijn ben ik gelukkig nog heel blij. Al heb ik nu wel weer iets meer opvliegers als dat het was. Komt denk ik ook omdat ik steeds meer doe in huis en ook weer aan het werk ben. Merk toch wel dat inspanning de grootste factor is in de hoeveelheid opvliegers die ik per dag krijg. Maar wil er verder niet over klagen. Want de vermoeidheid heb ik er gelukkig niet meer bij. En dat kostte mij juist zoveel energie.
Vandaag laatste keer fysio gehad. Ik kon kiezen of nog een keer sporten of mij laten testen. Ik koos voor het laatste, want weet wel dat ik een flinke vooruitgang heb geboekt maar het is toch mooi als de test dit ook laat zien. En dat was zo. Vooral mijn armspieren zijn sterk geworden. Dus niemand mag boos worden op mij. Want dan .......... Hi, hi.
Ik ben dus supertrots waar ik nu sta en dankbaar dat ik het oncologisch revalidatieprogramma aangeboden heb gekregen.

Volgende week donderdag (9 februari) staat het gesprek gepland met de professor uit Maastricht. Met als belangrijkste vraag zal 2 jaar immunotherapie voor mij lang genoeg zijn? Ik zelf vind dit een hele enge gedachte en hoop dat ik er nog mee door mag gaan.

13 februari vindt het eerste groepsgesprek plaats olv een psychologe.
Wordt vervolgd dus.