"Even een dutje doen voor het slapengaan."

Woensdag heb ik mijn laatste AC-kuur gehad. Yay! Dit is de combinatie Adriamycine/Cyclofosfamide; een pittige cocktail met pittige bijwerkingen.

Vooral de Cyclofosfamide heb ik gemerkt. Bij het toedienen van dit infuus had ik consequent na 15-20 minuten een reactie gehad op het middel: prikkende ogen en neus. Een beetje te vergelijken met hoe de geur van bleek kan prikken en irriteren. Dus werd de inlooptijd van het infuus steeds verlengt: van 30 minuten naar 45, naar uiteindelijk 60 minuten. 

De voornaamste bijwerkingen die ik thuis heb gemerkt zijn de misselijkheid en vermoeidheid. De eerste week na de kuur valt het zwaarst. Man, man, man wat is het vermoeiend om langer dan een uur je ergens op te concentreren. En wat wordt je makkelijk duizelig als je iets te lang op je benen staat (om bijvoorbeeld te douchen of te koken). 

Maar, het goede nieuws: deze fase van behandeling zit erop! En nu niet 2, maar 3 weken bijkomen zodat mijn witte bloedcellen zich weer kunnen hergroeperen. Een heerlijk staakt-het-vuren, dus.

Daarna kan ik met de volgende belegering beginnen: Paclitaxel, 12x over 12 weken tijd. Daar moet ik nog voorlichting over krijgen, maar van wat ik heb begrepen van de verpleegkundigen op de dagbehandeling, vallen de bijwerkingen bij deze kuur mee in vergelijking met de AC-kuur. Dat moet natuurlijk nog maar blijken (ieder lijf is anders) en ik heb deze keer geen 2 weken om bij te komen maar 1 week, maar het stemt wel positief!

In ander nieuws...

De MRI om te kijken hoe effectief de AC-kuur is geweest, volgt over ongeveer 2 weken. We hopen natuurlijk om minder (of geen!) kankercellen te zien dan bij de vorige scan, maar zolang er geen groei of extra uitzaaiing(en) te zien zijn, ben ik ook al tevreden (probeer ik mijzelf te vertellen).

Ik ga nog even een dutje doen!