Dubbel pech!

Mijn naam is Debbie Blok. Ik ben op dit moment 48 jaar oud. Ik ben al bijna 28 jaar getrouwd met Michell. We hebben samen 2 zoons, Ricardo van 25 en Jeffrey van 23 jaar oud. Ik werk als medewerker bloedafname bij Certe in Heerenveen.

Mijn blog heeft de titel dubbel pech. Laat ik eerst eens bij de 1e keer beginnen. In 2019 waren mijn jongste zus (Esme) en ik bezig met genetisch onderzoek omdat onze vader het jaar daarvoor was overleden aan een zeldzame vorm van maagkanker (Linitis Plastica). Er leek toen misschien een genetisch verband te zijn met de zeldzame vorm van borstkanker waar zijn zus aan was overleden.  Daardoor waren we allemaal toch wat alerter op veranderingen in ons lichaam. Ik ontdekte bij mijzelf een knobbel in mijn borst maar had eerlijk gezegd de indruk dat het te maken had met mijn menstruatie, dan had ik wel vaker harde plekken in mijn borst. Maar een week of 2 na mijn menstruatie zat de plek er nog. Nadat mijn zus er naar had gekeken en er vooral bij mij op had aangedrongen er mee naar de huisarts te gaan heb ik toch maar een afspraak gemaakt. De huisarts maakte zich ook niet erg ongerust maar gezien onze familiegeschiedenis besloot ze toch mij door te sturen naar de mammapoli. Normaal gesproken ga je voor een mammografie en gelijk na afloop naar de chirurg om de uitslag te bespreken. Maar hier was geen ruimte dus kon pas de volgende dag bij de chirurg terecht. Daarom vond ik het niet nodig om mijn man mee te nemen voor de mammografie. Maar na de mammografie werd ik uit de wachtkamer gehaald voor een echo en toen de radioloog binnen kwam zei hij gelijk: Het spijt me, maar ik heb geen goed nieuws. Het ziet er niet goed uit en ik zie ook iets in je oksel wat er niet hoort. Hij heeft de echo gemaakt en die bevestigde wat hij al vermoedde. Een grote tumor in mijn borst en uitzaaiingen naar mijn lymfeklieren. Hij heeft toen biopten afgenomen en daaruit bleek het om Her2 positieve, hormoongevoelige borstkanker te gaan.  Dus dan ga je de medische molen in. MRI scan, PetCT scan en daar waren gelukkig geen verdere uitzaaiingen op te zien. En dan ga je het chemotraject in.  Na 9 kuren was dat klaar. Gelukkig kon ik een borstbesparende operatie krijgen. Na wat problemen met mijn litteken kon ik aan de bestraling beginnen (15x). En ondertussen ging de immuuntherapie gewoon door. Al met al ben je gewoon een jaar bezig. Maar gelukkig met heel goed resultaat. Complete response! Door de Corona pandemie liepen de controles niet zoals ik had gewild, waardoor je soms wel het vertrouwen in je lichaam wat kwijtraakt. Maar toch ging het goed met me. Nu gaan we naar de volgende keer pech....

In 2022 ontdekte ik een heel klein bultje in mijn borst. Niet iets waar ik me erg zorgen over maakte. Het leek een beetje op een pukkeltje. Maar ik had ook al een tijdje een ander ongemakje. Ik had zo nu en dan last van bloedverlies. Door de chemo die ik had gehad in 2019 was ik in de overgang geraakt dus hoort dat bloedverlies niet. Dus toch maar naar de huisarts. Die heeft eerst mijn borst bekeken en maakte zich niet ongerust. Daarna maakte ze een uitstrijkje. Omdat ze het niet goed kon beoordelen verwees ze me door naar de gynaecoloog voor een inwendige echo. Daar kon ik al na een paar dagen terecht. Tijdens de echo zag de gynaecoloog dat het endometrium meer dan 4x te dik was. Het hoort nl dunner dan 4 mm te zijn en bij mij was het 18 mm. Maar dit kon verklaard worden door mijn gebruik van Tamoxifen (het antihormoon medicijn dat ik moest gebruiken na mijn borstkanker). Toch een paar biopten gemaakt en opgestuurd. Na een dikke week kwam zowel de uitslag van het uitstrijkje (Pap 5!) en de uitslag van de biopten binnen. Carcinosarcoom aan de baarmoeder. Een vrij zeldzame, erg agressieve vorm van baarmoederkanker. Omdat het een graad 3 tumor is kunnen ze me niet meer opereren in Heerenveen dus ben ik doorverwezen naar het UMCG. Ik wacht nu op een oproep voor de operatie. Het is een stadieringsoperatie dus de uitslag straks is erg spannend. Uit de CT scan is gelukkig gebleken dat er geen grote uitzaaiingen te zien zijn. 

Zoals het nu lijkt heeft dit niets te maken met de borstkanker die ik in 2019 heb gehad en is het echt zoals de titel zegt: Dubbel pech!

Ik houd jullie op de hoogte....