Vos in t kippenhok... berusting

Nieuwe fase.. berusting. 

Zoals de meesten van jullie weten groeit er iets in me wat mijn leven nogal op de kop zet. Kanker.. Als er weer een nieuwe fase aanbreekt schrijf ik daar weer een stukje over. Niet voor aandacht of medelijden.. maar meer voor inzicht en het niet 100 x hoeven uitleggen, wat me uiteindelijk nog meer energie kost. 

Bij de laatste update (april 2024) waren de uitzaaiingen niet meer alleen in het skelet maar nu ook een klein puntje in de lever. 

Mijn lichaam gaf het perfect aan. Vooral minder energie en onverklaarbare moeheid. 

Het minder goed kunnen lopen en staan was al langzamerhand slechter geworden. Maar gek genoeg had ik het gevoel dat het nog niet zo'n vaart liep en paste ik mijn leven wat aan. Iets minder lopen, toch af en toe meer rusten. 

De laatste maand voelde ik dat mijn lichaam als een kar met lekke banden achter mijn hoofd rolde. Mijn hoofd wou van alles en ging in de regelstand.. mijn lichaam ging soms in alarm stand.. of zelfs in een soort van knock-out. Meer pijn en andere symptomen staken de kop op. 

Toch maar weer een CT scan.. 

Uitslag. Een breuk in een borstwervel door de menastase en meer plekjes in de lever.

Plots kom ik in een ander traject. 

Met spoed word er een MRI en bestraling gepland. Want als die breuk doortrekt dan word de stoel mijn grootste vriend. Daarna zo spoedig mogelijk beginnen met chemotabletten, immuunkuur en blokkers dmv spuiten.  

Die kwam ff binnen.. ok.. nu is het toch echt zo.. 

Ik wist dat ik niet meer beter zou worden.. maar ach.. zolang het lichaam mijn hoofd nog kon een beetje kon volgen .. ging het best ok. 

Nu draaien de rollen om. Nu zal mijn hoofd het lichaam moeten volgen. Iets wat voor mij al een soort Adhd'er een pittige opgave word. 

De acceptatie dat ik "minder" kan die zit er wel.. maar de acceptatie dat er iets groeit in mijn lijf wat t stuur overneemt... dat is een ander hoofdstuk.. 

Dus ga ik weer vol vertrouwen (nog ja.. vol vertrouwen is wel heel positief geschreven) het volgende traject in. 

Een stukje overgave gemengd met vechtlust. 

Alsof je een vos in een kippenhok gooit. 

Maar wederom.. stay positive en doorrrrrr. 

Ik zal t.z.t. wel weer een stukje schrijven.

Greetzzz Annet 🖤