Living on the scans
Mijn gevoel nr. 20
Hier zit ik weer, te wachten op de nieuwe scan. Het is altijd een periode waar de emoties de bovenhand nemen en de gedachten alle kanten uitgaan. Ik voel me zenuwachtig, ik ben bang en ik bereid me telkens voor op het ergste – dan kan het alleen maar meevallen. Dat heb ik ondertussen wel geleerd. Ik noem dit dan ook ‘mijn piekermoment´. Alles rondom mij wordt even on hold gezet, want dit is het enige wat telt. Er gaan veel wat als’en en doemscenario’s door mijn hoofd, ze worden even een absolute werkelijkheid om daarna in rook op te gaan. Wel blijven ze als een akelige achtergrondmuziek verder spelen. Ik voel me onrustig en weet soms met mezelf geen blijf.
Hier zit ik weer, te wachten op de nieuwe scan. De volgende in de rij, en zo gaat het een tijdje verder. Telkens weer word ik gekatapulteerd naar het verleden en met de feiten op de neus gedrukt. Mijn leven wordt precies in stukjes gedeeld en per drie maanden kan ik weer verder. Het voelt oneerlijk aan dat mijn lot weer bepaald wordt door toestellen die zien wat wij niet zien. Zij scannen en ik hoop dat mijn goed gedrag in rekening wordt gebracht. Ik voel me nu niet helemaal in mijn element, daarom schrijf ik om de storm in mijn hoofd te kalmeren. Ik schrijf en ik laat los, ik deel en laat nog meer los. Ik gun mij deze piekertijd, want anders vreet het me van binnen helemaal op. Ik weet waarom ik me nu zo voel, dus ik laat het toe en vecht er niet tegen.
De weken van onderzoeken is een zenuwslopende periode die zich om de drie maanden herhaalt – als de resultaten gunstig zijn uiteraard. De eerste maand gaat vaak goed, de tweede maand denk ik er al vaker aan en de derde maand loop ik heimelijk schrikachtig rond. Iedereen verzekert me dat alles goed komt, maar niemand kan het weten. Welke wending geeft het mijn leven? Krijg ik een vrijpas voor de komende drie maanden of wordt er weer een nieuw hoofdstuk gebreid aan mijn kankerverhaal? Ondertussen weet ik dat het steeds alle kanten uit kan gaan. Door ervaring ga ik steeds beter om met mijn situatie, maar toch droom ik van een zorgeloos leven waar deze enerverende herhalingen niet meer nodig zijn.
Hier zit ik weer, te wachten op de nieuwe scan tot de dokter me goedkeurt en mij naar huis stuurt met de datum van de volgende scan.
Serap Can – geschreven op 30 november 2023.
Voor meer gevoelens, surf naar: www.eenkijkinmijnhart.com of volg mij op instagram: eenkijkinmijnhart
