De laatste druppel,

  • Openbaar blog
  • dinsdag 16 januari 2018
  • 838 x gelezen
voorlopig nog even niet. Vandaag gebeld door mijn oncoloog. De tumor markers zijn gelukkig weer omlaag en de longfoto laat schone longen zien. 47 jaar roken en de longen zijn schoon, nou ja, schoon? Er zit tenminste geen kanker in.
De eerste druppel was een verrassing, die liep er zo maar uit. Neus snapt het niet. Als je niet meer gesnoten of opgehaald kan worden moet je ophouden met snot te produceren! Neus snapt het nog steeds niet. Klein ongemak is dat.
En dat is ook zo, klein ongemak. Speeksel zat, dus slikken en eten, niet meer zoals vroeger, maar toch, gaat tot nu toe prima.
Wat een ellende moet het niet zijn om constant zo'n droge mond te hebben dat je niet meer kan slikken, vraag het aan Kart, of Babs, aan Chicky, Vogels, Nath, Annet, Anneloes. Ik kon het ook niet, slikken. Praten nope, fluisteren yep, doppie dicht houden, dat wel! Maar pijn, nee. Syl wel, zoveel dat ze bijna niet meer verder kon. Tot gisteren, nieuwe medicijnen mix en Joepie, hoop dat het zo blijft Syl.
En onze partners, die niks hebben? Die hebben dus ook kanker, zo is het dus Tom, weet je al lang he? Beseffen we ons dat wel? Soms niet en dan doen we ze pijn. Zijn we in onszelf gekeerd en zeggen we alle verkeerde dingen. Onbedoeld. En dan moeten ze ons weer vertellen dat ze zelf aan het eind van hun latijn zijn. Zien we dat dan niet? Of ben ik de enige die zo'n eikel is?

Neus doet nog steeds waar hij zin in heeft, druppelen. Klote neus! Dat zal nog wel even zo doorgaan ben ik bang.
Volgende week een gesprek met de arbo arts. Zakdoek weg, want ik wil wel weer werken, al zie ik er ontzettend tegenop om met mijn doppie op kantoor te komen. Doorzetten, tot de laatste druppel....




Reageren
Volgend blogbericht

4 reacties

John, jezelf een eikel noemen is van tijd tot tijd heel gezond. Doe ik ook, tegen mezelf. Ik denk dat jij op zo'n moment heel eerlijk naar je eigen luistert. Je wil het niet, maar zegt toch de verkeerde dingen. Ik zei het niet, maar deed wel degelijk heel verkeerde dingen vorig jaar. Als Jij verkeerde dingen zegt, is dat een manier van uiten van je malaise. En het moet er echt uit. Niemand ontkomt eraan. Ik vind het verschrikkelijk dapper juist dat jij je zo open en kwetsbaar opstelt. Mijn respect voor je. Ze zeggen toch dat je juist uitvalt naar degenen waar je het meest naast staat. Bij Joke ben ik dat. Dat doe ze echt niet zomaar. Dat komt doordat ze me totaal vertrouwd. Joke vertrouwt er voor 100% op dat ik haar niet de rug zal toekeren. Bij mij hoeft ze geen toneel te spelen. Ze hoeft zich niet groot te houden. Zonder jouw mankementen is jouw lucia net zo getekend. Jij en ik zullen onszelf nog vaak eikel noemen. Joke zegt ook vaak genoeg dat ze een stomme trut omdat ze ondanks dat ze het niet wil, mij voor van alles heeft uitgefoeterd. Hoort erbij. Sterkte en lieve groetjes, je mede eikel, Tom
Laatst bewerkt: 16/01/2018 - 22:09
Reageren
Tja John. We hebben geen van allen robot als tweede naam in ons paspoortje staan. We zijn slechts mens. Met alle achterlijke, stomme, maar ook zo lieve kanten die je mens maken. Zelf denk ik vaak graag dat ik het weer redelijk op de rails heb gekregen. Maar mijn lijf zegt anders. Ik word ontzettend moe, of de jicht komt als zeer ongenode gast in de nacht. Dan zorg ik dat ik weer goed oplet, zowel bij Joke als op mijn werk. Lucia zal dat natuurlijk ook op haar manier iets moeten verwerken. Ik uitte mij in de trein, of gebruikte mijn auto als dwangmiddel. Ik nam voorrang. Of bracht zelfs voetgangers en fietsers in gevaar. Daar heb ik professionele hulp voor nodig gehad. En Joke is gelukkig in staat om mij bij te sturen. Blijf jij maar heel dicht bij jezelf. En schrijf, en lees je eigen blog steeds weer. Tenminste, mij helpt dat herlezen om weer de dingen te relativeren. Je emotie zal nooit verdwijnen. Maar er zal hopelijk een tijd komen dat jullie het op een andere manier kunnen benaderen. Dat lukt de ene keer beter. Voor Joke en voor mij verdwijnt die nare , ongecontroleerde kant niet. En voor jouw en Lucie niet. Nooit. We gaan het wel steeds beter herkennen en ernaar handelen. Jij onderkent wat jij doet. Jij kijkt eerlijk naar jezelf. Daar ligt jouw kracht. Maar mensen die zeggen dat het geen verschrikkelijk traject naast die kutziekte is, beseffen absoluut niet dat kanker zoveel meer is dan alleen maar zorgen dat een stuk ziek vlees weggesneden moet worden. Je hele leven en je bovenkamer hebben totaal geen vaste grond meer. Blijven jij en Lucie maar eerlijk naar elkaar kijken. Praat er over en help elkaar. Heel veel sterkte.
Laatst bewerkt: 17/01/2018 - 10:15
Reageren
Hey wat fijn dat je markers? ( heb mijn oncoloog of radioloog daar nooit over gehoord bij mij) naar beneden zijn gegaan zeg en dat je overweegt weer aan het werk te gaan. Goed nieuws, ( ook voor je partner) nu die neus nog ;-). 

Ps ik kan ( nu) nog wel slikken gelukkig alleen niet goed kauwen maar gemalen eten is ook nog altijd beter dan sonde voeding 
Laatst bewerkt: 18/01/2018 - 09:27
Reageren