Eindelijk weer bericht van mij. Het gaat heel erg goed met me. Tumormarker (CA125) zat al onder de grens en is verder gezakt naar 24.
Lieve mensen,
Het is alweer 3 maanden geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Ik zag dat ons heerlijke kleinkind toen net 7 maanden oud was. Hij is nu 10 maanden. En wat ontwikkelt hij zich snel. Aan 2 handen loopt hij al en in een ongelofelijk snel tempo. Gisteren hebben we hem weer gezien. We hebben met Jaxx zijn mama en papa bij een strandtent wat gegeten en gedronken. Dat was erg gezellig. De meeste strandtenten staan intussen weer. Het seizoen gaat in Zandvoort weer van start. Dat is altijd een heerlijk gevoel. We hebben de afgelopen weken al veel zon gezien. De krokussen, narcissen en sneeuwklokjes staan intussen in bloei! Daar word ik altijd blij van. Ik houd van de Lente, écht genieten!
Zoals ik in de aanhef schrijf; het gaat héél erg goed met me. Ik heb weer ongelofelijk veel energie. Ik heb het idee dat mijn lichaam ook aan de medicatie begint te wennen. Ik ben 1 januari gestopt met het innemen van ibuprofen tegen gewrichtsontstekingen. Ik heb van die ontstekingen sinds 1 januari geen last meer gehad, dus dat is superfijn. Mijn darmproblemen zijn ook afgenomen. Het is wel jammer dat de heftige overgevoeligheid voor UV en zonlicht blijvend is. Helaas het is niet anders, daar zal ik mee moeten leren leven.
Lees mijn blog verder via: marianneke2012.blogspot.com
6 reacties
Hoi Marianne, wat een fantastisch nieuws! Hoe is t toch mogelijk dat je er na zoveel jaar nog bent. Zelf voel ik me ook zo’n geluksvogel en positief voorbeeld voor anderen met grote dank aan de wetenschap.
Maar wat beleven jullie een heftig jaar zeg! Dat is eigenlijk al langer aan de hand allemaal. Pffff jullie hebben wel érg veel op je bordje. Hopelijk komt er een beetje rust aan om verder te genieten van het voorjaar met Jaxx. Lieve groetjes!
Hoi El,
Ik zie dat ik nog niet op je bericht had gereageerd. Wat fijn hé om een "geluksvogel" te zijn! En zoals velen zullen herkennen, je staat veel bewuster in het leven. Dat is het mooie van deze keerzijde!
Ik ben de wetenschappers ook zó dankbaar! Fijn dat jij er ook baat bij hebt gehad. En zelfs genezen bent!
Ik hoop dat je ook nog heel lang onder ons bent. Lekker van je kleinkinderen kunt blijven genieten.
Veel succes ook met het mooie werk wat je doet voor stichting Olijf en lotgenoten contact.
Ik wens je een mooi voorjaar toe.
Lieve groetjes terug,
Marianne
Lieve Marianne, fijn weer een blog van je te zien. Wat een ongelooflijk bijzonder pad loop je toch! Inderdaad geluksvogels, dat zijn we. Maar ook levende strohalmpjes voor lotgenoten. Zo kan het ook gaan.
Sterkte met het verlies van al die lieve mensen waar je afscheid van hebt moeten nemen. En daarbij ook nog veel praktische zaken moet regelen.
Wat een lekker ventje die kleine Jaxx. Geniet er van. Het gaat zoooo hard, sprak oma uit ervaring.
Liefs .
Lieve Oma Lenneke,
Ik dacht dat ik al gereageerd had...? Maar kennelijk nog niet. Bedankt voor je reactie. Ik vind het ook altijd fijn om weer van jou te horen. Hoewel ik je tegenwoordig ook geregeld via stichting Olijf voorbij zie komen ;-). Mooi hoor dat je daar zoveel mooi werk verricht.
Ik hoop dat wij nog heel lang de levende strohalmpjes (mooi verwoord) mogen zijn voor lotgenoten. Ik zag de schrijfster van het boek "Tussenland" ook aan een talkshowtafel voorbijkomen. Ik dacht meteen aan jouw blog over ons "tussen-landers"! Dat hopen we ook nog heel lang te zijn.
Geniet ook lekker van je kleinkinderen. Het gaat inderdaad heel erg hard, haha!
Liefs,
Marianne
Je brengt hoop voor je lotgenoten!
Ik zie dat je ook een uitzaaiing onder je maag had. Die heb ik ook en ze zeggen dat daar niets aan gedaan kan worden. Hebben ze daar bij jou iets aan gedaan? Wat een leuk kleinkind! Die van ons is bijna 6. Genieten! Ik hoop dat je baat blijft houden van je medicijnen! En! De lente is niet ver weg meer.
Beste Theabe,
Bedankt voor je reactie. Het is fijn om te horen dat ik lotgenoten hoop geef!
Vervelend om te horen dat je een uitzaaiing onder je maag hebt. Hopelijk heb je er niet al teveel last van?
In 2014 zijn bij mij alle uitzaaiingen operatief verwijderd. Dat was al behoorlijk uitzonderlijk, omdat ze dat bij een recidief meestal niet doen. Bij die operatie ontdekte de arts bij toeval ook een uitzaaiing achter mijn maag. Die hadden ze op de scan niet gezien. Die uitzaaiing kon toen gelukkig ook verwijderd worden.
Ik wens je het allerbeste en geniet ook lekker van je kleinkind.
Groetjes,
Marianne