En dan is het zover

11 Juli opgeroepen bij de chirurg voor een gesprek. Hoe het met me gaat enzo en hoe ik tot nu toe alles ervaren heb. Ik kreeg zelfs een complimentje dat ik er goed uitzie, ze kon zien dat ik het ondanks de hormoontherapie voor elkaar had gekregen om 9 kilo af te vallen. Altijd leuk natuurlijk. Ze vroeg me of ik nog achter mijn beslissing sta om gelijk voor een borstverkleining aan beide zijde sta. Euh ja, want hier was alles mee begonnen. 

Alles met betrekking tot de operatie doorgesproken. Uitleg van hoe e.e.a. te werk gaat. Diverse folders meegekregen om door te nemen. Ik begin het nu wel spannend te vinden. Daarna door naar mama care, weer het e.e.a. doorgenomen. Wat me te wachten staat, een rondleiding gekregen en mijn tijdelijke verblijf bekeken. Ik moet 1 nachtje blijven. Is standaard in dit ziekenhuis. Het lijkt wel een hotel kamer. Zelfs mijn man mag blijven slapen. Helaas moet ik alleen slapen, want we hebben geen oppas voor de hond. 

Tijdens dit gesprek werd ik gebeld door de planning met de mededeling dat de afspraken bij de plastisch chirurg en de anesthesist van de 14e naar voren gehaald zijn en dat ik daar nu de 12e verwacht word. De operatie staat gepland voor de 17e. Oeps nu gaat het wel heel erg snel. 

12 Juli mijn gesprek bij de anesthesist, ook zij vond dat ik er goed uitzag, vergeleken bij de vorige keer. Ik zei, ik voel me nu ook beter nu ik geen hormoontherapie meer heb. Ik ben "goedgekeurd". De operatie kan doorgang vinden. Daarna naar de plastisch chirurg. Wat een heerlijke man is dat. Zo gelachen. Veel flauwekul, maar uiteindelijk heel serieus uitleg gegeven wat hij gaat doen met de borst. Hij heeft mij weten te overtuigen om toch eerst maar de zieke borst te opereren en dan over een paar maanden de gezonde borst . Dit met het oog op de bestralingen. Hij zei dat de bestralingen nog best veel invloed kunnen hebben op de grootte van de borst en om alles mooi symmetrisch te krijgen is het beter om nog even te wachten tot het hele proces afgerond is en de geopereerde borst weer gezond is. Dus nu een paar maanden met een verkleinde en een grote borst door het leven.  Ik was wel een beetje teleurgesteld, maar ik heb er vrede mee.

Het klinkt raar, maar ik heb er zin in, maar ben wel een beetje angstig voor de draadlokalisatie en de schildwachtprocedure. 

Mijn hoofd loopt om, welke voorbereidingen moet ik treffen voor de komende dagen? Ik mag natuurlijk een aantal dagen helemaal niks doen. 

Groetjes

Anja