“Feest”dagen
Ik weet niet zo goed hoe te beginnen…. Elke dag sinds 25/7/22 is een dag die voor de eerste keer zonder Martijn voorbij gaat. Daar zou ik op zich na vier en een halve maand wel wat aan gewend kunnen zijn, maar elke dag moet ik nog steeds wennen aan het feit dat dit de realiteit is en elke dag is er nog steeds een moment waarop ik het niet droog hou. (Stiekem in mijn eentje bij voorkeur ) Dat heb ik inmiddels maar geaccepteerd, het is wat het is, en de liefde van mijn leven kwijtraken is oprecht ook erg verdrietig. (En heus, ik doe veel dingen ter afleiding en ik heb ook echt mooie en fijne momenten op een dag voordat iedereen die dit leest denkt dat het niet goed met me gaat)
ik merk namelijk dat ik vooral schrijf op momenten zoals nu, einde van de een dag, waarin ik Martijn extra heb gemist. Een dag dat ik super veel heimwee voel naar Martijn en naar wat was.
Ik ontving vanochtend de eerste kerstkaarten, hele lieve kaarten, vol geschreven met lieve woorden, dat het voor ons een zo andere kerst en oud en nieuw zal gaan zijn zonder Martijn. En dat is heel erg waar.
Dat 2022 zo anders is gelopen dan we ons vorig jaar hadden voorgesteld want hij was genezen, 2021 zou het klote jaar van ons leven zijn, het jaar wat we tot ver in de negentig als rampjaar zouden gaan herinneren. Vorig jaar leek de toekomst voor ons weer te stralen, en alle feestdagen hadden daardoor een extra gouden randje. Zo dankbaar waren we allemaal dat we dat nare jaar met kanker achter ons konden laten, dat we samen met onze dierbaren konden genieten en plannen maken voor de terug gekregen toekomst. Wat hebben we daar veel op geproost.
Maar nu is alles anders, de feestdagen komen er weer aan, overal weer kerstverlichting. Ik wilde niks versieren, maar jongste kind dacht daar heel anders over. Dus de boom staat, alle kerstspullen zijn van zolder gehaald en zelfs buiten zijn er lampjes opgehangen. Martijn zou trots zijn! Maar het doet me niks, de glans is er af.
Ik heb geen zin in feestvieren, hoe zou ik dat moeten doen? De hele familie was altijd compleet met kerst dus zal hij nog meer schitteren door afwezigheid. Tevens weet ik dat Martijn het juist belangrijk zou vinden om samen te zijn. Maar met de complete familie samen vieren zie ik niet zitten dit jaar, en gelukkig snapt de familie dat. Ik heb daarom een huis gehuurd waar we als gezin met aanhang en hond naar toe gaan. Op een eiland, uitwaaien op het strand, wind en zand in mijn ogen, mooi excuus voor tranende ogen.Hebben we ook meteen de eerste vakantie zonder Martijn maar gehad. En Martijn die nemen we in al onze harten met heel veel liefde mee.
Ik wens iedereen die dit leest op wat voor manier dan ook, toch warme liefdevolle feestdagen.